a                                                                                                 E

Za oknem jarzębiny już czerwone o szyby stuka niespokojny deszcz

                                                                                                 a

Odchodzi lato słońcem wypalone, jesień maluje liście drzew

a                                     A7                                       d

Ptaki gotowe do odlotu łąki spowite w gęstej mgle

                                          a      F                                           E

A w moim sercu gości spokój mnie się jesieni bardzo chce.

 

          a

Tej złoto - rudej Pani co duszę mi tumani

                                                                      E

Tęsknicą niepokojem za tym co już nie moje

        E

Tej purpurowej wróżki co żółci w sadzie gruszki

                                                              a

I bossa novę nuci wieczorem do poduszki

 

           a 

We włosy jarzębiny wpinają dziś dziewczyny

                                                                       E

Czekają na chłopaków jak na przyloty ptaków

     E

A jesień złota Pani niechybnie znów stumani

                                                               a

I moje biedne serce zostawi w poniewierce.

 

       a                                                                                               E

Za oknem jarzębiny już opadły, na szybach gości krzepki mróz

                                                                                   a

Odeszła jesień złota Pani, saniami zima ciągnie już

a                                                  A7                                          d

Ziemia okryta białym puchem przyciąga w dół gałęzie brzóz

                                          a   F                                       E

I nagle w moim sercu czuję, mój Boże wiosna idzie już.

 

       a

Zielono – żółta Pani co duszę mi stumani

                                                                E

Nadzieją i miłością obdarzy mnie radością

       E

Za tym co jest znów moje, za serca niepokojem

                                                                       a

Za sadem obsypanym jabłoni kwiatem z rana.

 

       a 

Ta lekkomyślna Pani co wianek ma z konwalii

                                                               E 

Co bosą stąpa nóżką, odrywa od poduszki

             E 

Niech będzie nam ta wiosna pogodna i miłosna

                                                                        a 

A wszystkie pory roku zostawi gdzieś na boku. ( na na naj na na......)