Wesołą nowinę, bracia, słuchajcie
Niebieską Dziecinę ze mną witajcie
D G A D
Jak miła ta nowina! Mów gdzie jest ta Dziecina!
h e A7 D
Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli.
Bogu chwałę wznoszą na wysokości,
Pokój ludziom głoszą duchy światłości.
Panna nam powiła Boskie Dzieciątko,
Pokłonem uczciła to Niemowlątko.
Którego zrodziła, Bogiem uznała,
I Panną, jak była, Panną została.
Królowie na wschodzie już to poznali
I w Judzkim narodzie szukać jechali.
Gwiazda najśliczniejsza ich oświeciła,
Do szopy w Betlejem zaprowadziła.
Nawet trzej królowie w końcu przybyli,
Klęcząc pokornie dary złożyli.*