D                                         A7                         D

Płyniesz Olzo, po dolinie, płyniesz jak przed laty,

 D                 G                 D         e        G             A7 D

takie same na twym brzegu kwitną wiosną kwiaty.     /x2

 D                                             A7                 D

A twe wody w swoim biegu, się nie zamąciły;

D                     G             D         e           G             A7 D

I tak samo lśnią się w słońcu, jak się dawniej lśniły.    /x2

 D                                                A7             D

Ale ludzie w życiu swojem  zmienili się bardzo;

     D                 G            D            e         G         A7   D

Zwyczajami, wiarą przodków  ledwie że nie gardzą.    /x2

I dąb z dębem na twym brzegu, jak szumiał tak szumi;

Lecz wnuk starą mowę dziadów  Ledwie że rozumie.

Na twym brzegu dawnym śpiewem  słowik się odzywa;

A dziś śliczne pieśni nasze  ledwie że kto śpiewa!

Jordan w ziemi Chananejskiej, święte ma znaczenie:

W jego wodach Izraela lud brał oczyszczenie.

Więc z modlitwą uklęknąłem  w pokorze przed Panem:

Byś się stała, Olzo, takim i dla nas Jordanem!

A tak kiedyś - gdy nad falą wiosną wiatr zawieje,

Wnuk usłyszy w fal twych szumie  przodków swoich dzieje,

I usiędzie na twym brzegu  dumać nad przeszłością -

I żyć będzie dla swej ziemi  czynem i miłością!  

fis fis  d a / fis fis  d a / e e fis e d a /

fis fis a a h a fis d / fis e h  cis e  d /x2

(w tonacji G-dur):  

    G

A twe wody w swoim biegu,
Się nie zamąciły;

I tak samo lśnią się w słońcu,

Jak się dawniej lśniły.

Ale ludzie w życiu swojem
Zmienili się bardzo;

Zwyczajami, wiarą przodków

Ledwie że nie gardzą.

I dąb z dębem na twym brzegu,
Jak szumiał tak szumi;

Lecz wnuk starą mowę dziadów

Ledwie że rozumie.

Na twym brzegu dawnym śpiewem
Słowik się odzywa;

A dziś śliczne pieśni nasze

Ledwie że kto śpiewa!

Jordan w ziemi Chananejskiej,
Święte ma znaczenie:

W jego wodach Izraela

Lud brał oczyszczenie.

Więc z modlitwą uklęknąłem
W pokorze przed Panem:

Byś się stała, Olzo, takim

I dla nas Jordanem!

A tak kiedyś - gdy nad falą
Wiosną wiatr zawieje,

Wnuk usłyszy w fal twych szumie

Przodków swoich dzieje,

I usiędzie na twym brzegu
dumać nad przeszłością -

I żyć będzie dla swej ziemi

Czynem i miłością!

(w tonacji E-dur): 

     E

A twe wody w swoim biegu,
Się nie zamąciły;

I tak samo lśnią się w słońcu,

Jak się dawniej lśniły.

Ale ludzie w życiu swojem
Zmienili się bardzo;

Zwyczajami, wiarą przodków

Ledwie że nie gardzą.

I dąb z dębem na twym brzegu,
Jak szumiał tak szumi;

Lecz wnuk starą mowę dziadów

Ledwie że rozumie.

Na twym brzegu dawnym śpiewem
Słowik się odzywa;

A dziś śliczne pieśni nasze

Ledwie że kto śpiewa!

Jordan w ziemi Chananejskiej,
Święte ma znaczenie:

W jego wodach Izraela

Lud brał oczyszczenie.

Więc z modlitwą uklęknąłem
W pokorze przed Panem:

Byś się stała, Olzo, takim

I dla nas Jordanem!

A tak kiedyś - gdy nad falą
Wiosną wiatr zawieje,

Wnuk usłyszy w fal twych szumie

Przodków swoich dzieje,

I usiędzie na twym brzegu
dumać nad przeszłością -

I żyć będzie dla swej ziemi

Czynem i miłością!