Sylwek Szweda — oficjalna strona internetowa — Ej, dziewczyno, ej, niebogo
by Joker

Ej, dziewczyno, ej, niebogo

Maki (pieśń wojskowa
słowa: Kornel Makuszyński (pseud. Stary Kapral)
muzyka: Stanisław Niewiadomski
Piosenka powstała prawdopodobnie w 1918 r. i została natychmiast podchwycona przez cywilów oraz wojsko. Do tej pory zresztą jest ona często śpiewana.
                   G                                         C                     D7  G

Ej, dziewczyno, ej, niebogo,  jakieś wojsko pędzi dro-ogą,

                        a             D7            G            C             G          D7            G

skryj się za ściany, skryj się za ściany, skryj się, skryj!  Skryj się, skryj!

             A7                  D               A7              D7

Ja myślałam, że to maki, że ogniste lecą pta-aki,

          G  C     G         D7     G         

a to ułany, ułany, uła-a-any! /bis

 

                   G                                            C                    D7   G

Strzeż się tego, co na przedzie,  co na karym koniu je-edzie,

          a      D7    G           C              G          D7            G

oficyjera, oficyjera, strzeż się, strzeż, strzeż się, strzeż.

                      A7                     D                A7               D7

Jeśli wydam mu się miła, to nie będę się broni-iła,

                                   G  C       G            D7     G         

niech mnie zabiera, zabiera, zabie-e-era! /bis

 

              G                                                  C                  D7    G

Serce weźmie i pobiegnie, potem w krwawym polu le-egnie,

                        a        D7                G             C              G          D7            G

zostaniesz wdową, zostaniesz wdową, strzeż się, strzeż, strzeż się, strzeż.

                        A7                 D                 A7                   D7

Łez ja po nim nie uronię,  jego serce mym zasło-onię,

                    G  C          G             D7       G         

Bóg go zachowa, zachowa, zacho-o-owa! /bis 

 

 

Serce piosnką ci zamroczy, chorągiewką zwiedzie o-oczy

I pogna w dale, i pogna w dale, strzeż się, strzeż! Strzeż się, strzeż!

Będzie oczu miał aż cztery, dojrzy pruskie grenadie-ery –

To go ocali, ocali, oca-a-ali. /bis 

 

Ej, dziewczyno, ej, jedyna, pozostawi ci on sy-yna.

Zginiesz zdradziecko, zginiesz zdradziecko! Strzeż się, strzeż! Strzeż się, strzeż!

Zrobię zeń wielkiego pana i wychowam na uła-ana.

Warszawskie dziecko, warszawskie dziecko, warszawskie dzie-e-ecko. /bis