Gdzieś na serce dnie, ona ciągle jest
Poznałem ją w San Antone
W każdym moim w śnie lubi wabić mnie
A ja jak głupiec kocham ją-ą.
Znów spotkałem ją w zaklętym Alamo
Nie miałem szans, gdy z nią byłem sam
Księżyca blask oświetlił kącik nasz
I kształty, które dobrze zna-am.
E H7 h h h a a as / h dis dis d des
Księżyc swoją srebrną znów podał mi dłoń
E dis dis dis cis cis dis cis / h Gis E
Oddzwoń do swojej Róży z San Antone
E H7 h h h a a as / h dis dis d des
Usta jej smakują jak płatki słodkich róż
Że kochasz mnie, ciągle do mnie mów!
Ta stara pieśń co dręczy mnie
Rozdarte serce przez nią ma-am
Chociaż słowa jej całkiem zdarte są
O róży mojej z San Anto-one.