Czarna Trzynastka z ognia wyrasta

Stawiając czoło podłości

I walczy dzielnie oddając życie

W imię braterskiej Miłości.

Choć świat się cały pogrążył w otchłań

Nad gniewem ich świeci słońce

Bo pozostali przysiędze wierni

Aż do samego końca.

Czarna Trzynastka z ognia wyrasta

By zasiąść w krąg przy ognisku

Znów słychać wokół dzwony wolności

Tę pieśń tak sercu bliską.

I chociaż koszmar wojny ucichł

Jutrzenka wciąż daje znaki

By zrobić wszystko, żeby nie wrócił

Czas czasów byle jakich.