w niepewnym świecie w niespiesznym rytmie

wyzbyci złudzeń w nie swoich butach

a los za nimi się nie ujmie

dlatego z nami dzielą się smutkiem

             prawda się sama dzieje za oknem

             czemu w nieładzie świat gubi ciebie

             kto zatem prawdę objąć jest w stanie

             żeby nie była tylko pragnieniem

tam gdzie niepokój miłość niepewna 

to celebrują w najszczerszych słowach

inne przestrzenie czułe wspomnienia

gdzie szczęścia łzy w dzban słońca schował

okruchy wiary noszą ze sobą

i spoglądają w niebo z nadzieją

bo to nie oni są źródłem winy

a świat gdy wsunął im cudze buty