D       G      fis        e7        

Jakaż to gwiazda błyszczy na wschodzie, 

      A         A6  G6 D C7+ A

Gwiazda nowego  imienia? 

    D     h      D7        G      e        H0

Mędrcy wołają: „Ciesz się narodzie, 

  D      fis          e       D  A   D

To gwiazda twego zbawienia.” 

   E                         A

Biegną Królowie za jej promieniem 

E                        A7

A za Królami tłum ludu; 

 D                 A0         G             H0

Bo im ta gwiazda świeci zbawieniem, 

  D  fis            e      A6 A 7 D

Bo im zwiastuje cud cudu.

 

  D     G            fis          e7

Ten, co nam później miał być przykładem 

        A A6   G6     D C7+ A

W miłości  i poświęceniu, 

    D    h         D7          G e          H0

Dziś niezgłębionych wyroków śladem 

   D     fis       e             D A D

Zrodzon w nędzy, poniżeniu. 

       E                            A

W garstce barłogu skrył świętą głowę, 

  E                            A7

Palmę światłości męczeństwa, 

  D              A0       G             H0

Co światu życie miała dać nowe, 

   D      fis       e               A6 A7  D

Nad błędem odnieść zwycięstwa.

 

  D       G      fis        e7

Panie, ta gwiazda, co Mędrców wiodła 

  A        A6    G6      D C7+ A

Do Chrystusowej kołyski, 

  D        h             D7      G   e         H0

Niech nas do Twego prowadzi źródła, 

     D  fis          e        D  A  D

Światowe przyćmi połyski. 

 E                       A

Do ostatniego życia zaniku 

   E                         A7

Boskiego światła udziela, 

  D                 A0    G               H0

Byśmy tam zaszli po jej promyku,

  D      fis          e          A6 A7D

Do świętych stóp Zbawiciela.

 

Zadrżała zbrodnia, błądzą tyrany,gdyś Boże zstąpił na ziemię,
Sam plamą grzechów nic nie zmazany
ludzkie z nich wybawić plemię.

I do człowieka zniżon postaci,
wśród ziemskich cierpień i znoju,
ucząc jak w bliźnich kochać współbraci,
rzucasz nam gałąź pokoju.

 

Jak czcić winniśmy nie urodzenie,
lecz osobistą zasługę,
i w nędzach widzieć Twoje stworzenie,
słodzić Mu przykrą żeglugę.

Jak mamy Ciebie, o Wielki Boże,
nad wszystko wielbić i miłować,
w ciernistym życiu zrywając różę,

stałość męczeńską zachować.

 

   D      G      fis            e7      

Jakaż to gwiazda wszystkich ze świata

      A              A6G6  DC7+ A

Przywiodła  do tej stajenki,

     D   h      D7     G e         H0

Choć to uboga maleńka chata,

   D       fis      e          D   A    D

Lecz dzisiaj jakżeż tu pięknie. 

   E                      A

Górale grajom na fujareczkach, 

   E                  A7

Barany beczą i dzwonią,

    D         A0           G           H0 

Maryja Panna przytula Dziecko,

   D  fis        e       A6 A7 D 

Króle z darami już tu są.*