( d   A7/4 / d  C - A7 )

        d                           A7/4        d       d - C

Bądź dla mnie bratem - siostrą,

        F                                 C     C - A7

Bez przykazań, stękania,

         d                    A7/4               d      d - C

Kościoły w nas przecież rosną,

        F                                    C     A7

Bez jałmużny - skamlania.

           Ais         A        d

Bo to ludzie czynią ludzi ludźmi,

           Ais         A        d

Bo to ludzie czynią ludzi ludźmi,

           Ais         A        d

Bo to ludzie czynią ludzi ludźmi,

            G

A bez ludzi?

   d          d7+     d7

Pukaj, pukaj, pukaj,

            G                       G7

Aż do samej śmierci stukaj,

             Ais                     A                           d    A7/4 d  C - A7 

Nie otworzy ci tych wrót nawet święty Piotr.

        d                           A7/4          d          d - C

Bądź dla mnie katem serdecznym, 

        F                                                C     C - A7

Trzeba nam w zgodzie przepadać 

        d                    A7/4       d      d - C

Czy jak baranki grzeczne

        F                              C         A7   (ref.) ( d  A7/4  / d  C - A7 )

Samych siebie okradać?

 

        d                             A7/4           d          d - C

Bądź dla mnie choćby szubrawcem,

        F                              C     C - A7

Byłeś łgał po swojemu,

                d                 A7/4                    d         d - C

A duszy swej będziesz wnet krawcem, 

        F                                 C      A7  (ref.)( d  A7/4  / d  C - A7 )

Dziurą jakiegoś systemu.

 

         d                            A7/4           d         d - C 

Bądź dla mnie wreszcie wszystkim 

        F                                       C     C - A7

Nic już nie musi się zmieniać

        d                   A7/4         d       d - C

Kiedy rozpadną się całkiem

        F                                C      A7 (ref.)  ( d  A7/4  / d  C - A7 - d )

Mury naszego więzienia!

  

 

 

 

 

 

W wersji pierwotnej refren brzmiał tak:

 

Pukaj, pukaj, pukaj,

Do usranej śmierci stukaj,

Nie otworzy ci tych wrót

Nawet święty Piotr.