G

Stałem długo przy mym oknie,

                      C                    G

Chmurny, chłodny to był dzień

                G

Wtem karawan się wytoczył,

           D             C          G

Aby matkę mą zabrać hen!

           G

Jeśli koło to wytrzyma,

                  C                      G

Wkrótce Panie, wkrótce już,

               G

Lepszy dom tam czeka na nią,

                       D           C       G

W niebie, w niebie o Panie mój!

Rzekłem do karawaniarza:

„Ruszaj wolno, nie śpiesz się”.

Przy tej pani, którą wieziesz,

Dłużej wtedy będę szedł.

Szedłem blisko, tuż za trumną

Dusząc dzielnie przypływ łez,

Lecz nie mogłem ukryć bólu,

Gdy musiała w swym grobie lec.