ukryj menu          

Mizerna cicha

słowa: Teofil Lenartowicz  1948 r.
muzyka: Jan Karol Gall
*(przedostatnia zwrotka: Sylwek Szweda 14.01.2015 r.)
(e Fis0 / G0 H7 / C a6 H9- H7 / e - H7) 

 

    e            a          e           H7      e              a                    G H7

Mizerna, cicha stajenka licha, pełna niebie-eskiej  chwały; 

 e         Fis0  G0               H7            e                   C           Fis7H7

Oto leżący, na sianku śpiący, w promieniach Je-ezus  mały.  

 e         Fis0  G0               H7            C        a6     H9-H7   e

Oto leżący, na sianku śpiący, w promieniach Jezus  mały.  

 

    e                a         e             H7  e            a             G H7

Nad Nim Anieli w locie stanęli   i pochyle - eni   klęczą; 

        e          Fis0          G0            H7     e               C        Fis7H7

Z włosy złotymi, z skrzydły białymi pod malowa-aną tęczą.  

        e         Fis0            G0          H7      C        a6  H9-H7 e

Z włosy złotymi, z skrzydły białymi pod malowaną     tęczą.  

 

    e                a          e                       H7     e              a               G  H7

Radość na Ziemi, Pan nad wszystkimi roztacza bla-ask poranny;

       e              Fis0  G0            H7          e            C              Fis7H7

Przepaść zawarta, upadek czarta, zstępuje  Pan nad    Pany.

       e              Fis0  G0            H7         C     a6  H9- H7   e

Przepaść zawarta, upadek czarta, zstępuje Pan nad Pany.

 

   e               a       e              H7       e            a            G H7

Lulaj Dziecino, lulaj ptaszyno, nasze  umi-iło  -  wanie; 

      e              Fis0     G0             H7         e             C                Fis7H7

Gdy się rozbudzi w tej rzeszy ludzi, zbawienie na-am się  stanie.  

      e              Fis0      G0            H7         C      a6   H9- H7    e

Gdy się rozbudzi w tej rzeszy ludzi, zbawienie nam się  stanie.  

 

    e                  a          e                H7         e                a              GH7 

Hej! ludzie prości, Bóg z nami gości, skończony cza-as   niedoli; 

 e             Fis0         G0         H7         e                  a            Fis7H7

On daje siebie, chwała na niebie, pokój wam do-obrej  woli.

  e             Fis0         G0         H7       C         a6   H9- H7    e

On daje siebie, chwała na niebie, pokój wam dobrej  woli.

 

     e            a       e               H7           e                  a            G H7

Dzięki ci Panie za cud na sianie, gwiazdeczka na-asza mała;

 e                  Fis0       G0             H7        e               C               Fis7H7

Orszak królewski śpiewa Mu pieśni, nadzieja w se-ercach wstała

  e                 Fis0       G0             H7       C       a6     H9- H7       e

Orszak królewski śpiewa Mu pieśni, nadzieja w sercach wstała.*

 

e             a         e           H7       e           a            G H7

I oto mnodzy ludzie ubodzy radzi oglą-ądać Pana; 

   e                  Fis0    G0            H7     e           C          Fis7H7

Pełni natchnienia, pełni zbawienia, upadli na-a   kolana. 

   e                Fis0      G0           H7      C     a6 H9- H7e

Pełni natchnienia, pełni zbawienia, upadli  na  kolana. 

                                          (e Fis0 / G0 H7 / C a6 H9- H7 / e - H7 - e) 

 

 

 

(w tonacji a-mol): 

 

 

( a  H0 / C0 E7 / F d6 F E7 a - E7  ) 

 

 

    a            d          a           E7       a             d                    C E7

Mizerna, cicha stajenka licha, pełna niebie-eskiej  chwały; 

 a         H0    C0               E7             a                   F             H7E7

Oto leżący, na sianku śpiący, w promieniach Je-ezus  mały.  

 a         H0    C0               E7             F         d6      F E7    a

Oto leżący, na sianku śpiący, w promieniach Jezus  mały.  

 

   a                d          a           E7   a           d                  C E7

Nad Nim Anieli w locie stanęli   i pochyle-eni        klęczą; 

         a         H0              C0          E7      a              F         H7E7

Z włosy złotymi, z skrzydły białymi pod malowa-aną tęczą.  

        a          H0              C0           E7      F        d6 F E7  a

Z włosy złotymi, z skrzydły białymi pod malowaną  tęczą.  

 

    a               d          a                      E7     a               d              C   E7

Radość na Ziemi, Pan nad wszystkimi roztacza bla-ask poranny;

       a              H0     C0            E7         a           F                H7E7

Przepaść zawarta, upadek czarta, zstępuje Pa-an nad Pany.

       a              H0     C0            E7          F    d6  F    E7    a

Przepaść zawarta, upadek czarta, zstępuje Pan nad Pany.

 

   a              d        a             E7       a            d             C E7

Lulaj Dziecino, lulaj ptaszyno, nasze  umi-iło  -  wanie; 

     a               H0        C0            E7          a              F               H7E7

Gdy się rozbudzi w tej rzeszy ludzi, zbawienie na-am się stanie.  

     a               H0       C0             E7         F       d6   F     E7    a

Gdy się rozbudzi w tej rzeszy ludzi, zbawienie nam się  stanie.  

 

    a                  d         a                 E7        a                 d              C E7

Hej! ludzie prości, Bóg z nami gości, skończony cza-as   niedoli; 

   a           H0            C0         E7        a                  F            H7E7

On daje siebie, chwała na niebie, pokój wam do-obrej woli.

   a           H0            C0         E7        F         d6     F   E7    a

On daje siebie, chwała na niebie, pokój wam dobrej  woli.

 

     a            d       a                E7          a                  d            C E7

Dzięki ci Panie za cud na sianie, gwiazdeczka na-asza mała;

  a                H0         C0              E7        a                 F                H7E7

Orszak królewski śpiewa Mu pieśni, nadzieja w se-ercach wstała

  a                 H0        C0              E7        F       d6      F E7         a

Orszak królewski śpiewa Mu pieśni, nadzieja w sercach wstała.*

 

a             d        a             E7      a           d            C E7

I oto mnodzy ludzie ubodzy radzi oglą-ądać  Pana; 

   a                 H0       C0            E7      a           F           H7E7

Pełni natchnienia, pełni zbawienia, upadli na-a   kolana

   a                H0        C0           E7       F      d6  F   E7a

Pełni natchnienia, pełni zbawienia, upadli  na  kolana. 

                                               ( a  H0 / C0 E7 / F d6 F E7 a - E7 - a  ) 

 

 

  

( wersja z płyty PIERWSZE BOŻE NARODZENIE):

 

( h  G0  / Gis0  Fis7 / G e6-G Fis7 h - Fis7)

 

    h            e          h          Fis7     h              e                  D Fis7

Mizerna, cicha stajenka licha, pełna niebie-eskiej  chwały; 

 h         G0    Gis0            Fis7          G        e6      G Fis7  h

Oto leżący, na sianku śpiący, w promieniach Jezus  mały.  

    h               e          h            Fis7 h           e                 D Fis7

Nad Nim Anieli w locie stanęli   i pochyle-eni       klęczą; 

        h         G0              Gis0        Fis7  G          e6 G Fis7 h

Z włosy złotymi, z skrzydły białymi pod malowaną    tęczą.  

 

    h               e           h                     Fis7    h               e              D Fis7

Radość na Ziemi, Pan nad wszystkimi roztacza bla-ask poranny;

      h             G0      Gis0          Fis7       G   e6     G     Fis7 h

Przepaść zawarta, upadek czarta, zstępuje   Pan nad  Pany.

 

h e h Fis7 / h e D Fis7 Oooo…( h G0 / Gis0 Fis7 / G e6-G Fis7 h - Fis7 - h)  

 

   h              e        h             Fis7     h            e           D Fis7

Lulaj Dziecino, lulaj ptaszyno, nasze  umi-iło - wanie; 

     h             G0         Gis0           Fis7     G        e6    G     Fis7 h

Gdy się rozbudzi w tej rzeszy ludzi, zbawienie   nam się  stanie.  

    h                  e          h                Fis7     h                 e              D Fis7

Hej! ludzie prości, Bóg z nami gości, skończony cza-as   niedoli; 

 h            G0            Gis0       Fis7      G        e6     G  Fis7  h

On daje siebie, chwała na niebie, pokój wam dobrej  woli.

    h             e       h               Fis7         h                 e            D Fis7

Dzięki ci Panie za cud na sianie, gwiazdeczka na-asza mała;

 h                 G0         Gis0           Fis7     G       e6     G  Fis7      h

Orszak królewski śpiewa Mu pieśni, nadzieja w sercach wstała.*

 

h             e        h            Fis7     h           e               D Fis7

I oto mnodzy ludzie ubodzy radzi oglą-ądać    Pana; 

   h               G0        Gis0         Fis7    G      e6 G  Fis7h

Pełni natchnienia, pełni zbawienia, upadli na  kolana. 

                                                                           ( h G0 / Gis0 Fis7 / G e6-G Fis7 h - Fis7 - h)    
e e Fis0 Fis0 G0 G0 H7 H7 C C a6 a6 H9 H9 G G Fis7 Fis7 a a H0 H0 C0 C0 E7 E7 F F d6 d6
 
* zwrotka Sylwka SzwedyWnuczkowi Wiktorkowi z okazji 2 urodzin  14.01.2015 r.
MIZERNA CICHA - Agnieszka Stec z Przyjaciółmi
MIZERNA CICHA - Agnieszka Stec (z Przyjaciółmi) 
Mizerna cicha''- kolęda by Sylwia Banasik & Kuba Matuszczyk
Kolęda - Mizerna cicha TEKST [Irena Santor]
BRAThANKI - Mizerna Cicha | Kolędy
Edyta Gorniak "MIZERNA CICHA" / Official Music Video
Joan & Fismoll - Mizerna Cicha
Krzysztof Krawczyk - Mizerna Cicha
Mizerna cicha - Magda Welc, kolędy i pastorałki
Natalia Szroeder - Mizerna Cicha (Kolędowanie z TVP - 2017)
Mizerna cicha - Natalia Szroeder, Marcin Wyrostek ("Wielkie Kolędowanie z Polsatem 2015")
Kasia Kowalska - "Mizerna cicha"
MARGARET & KUBA BADACH-MIZERNA CICHA
GOLEC uORKIESTRA - Mizerna cicha
Małgorzata Walewska Mizerna, cicha stajenka
Roksana Węgiel - "Mizerna, cicha"
KRZYSZTOF KLENCZON Mizerna Cicha


"Mizerna cicha" to druga - obok Bóg się rodzi - popularna kolęda, do której słowa 
napisał znany pisarz, w tym przypadku Teofil Lenartowicz. Ogłoszona w 1849 we Wrocławiu w Szopce tegoż poety, nawiązującej do krakowskiej szopki ludowej. 
Druga część widowiska ma zdecydowaną wymowę patriotyczną i akcenty 
antyniemieckie. Przed oczami widza przesuwa się cała historia Polski w jasełkowych figurkach. Tekst przyszłej kolędy to prolog Szopki, śpiewany przez "Chłopca". 
Ostatnia zwrotka ma niewątpliwy charakter narodowej przepowiedni niosącej 
pociechę i nadzieję na wskrzeszenie Ojczyzny.

Teofil Aleksander Lenartowicz (ur. 27 lutego 1822 w Warszawie, zm. 3 lutego 1893 weFlorencji) – polski etnograf, rzeźbiarz, konspirator i poeta romantyczny.
Pochodził ze szlacheckiej rodziny Lenartowiczów herbu Pobóg. Był synem Karola i Marii Kwasieborskiej herbu Cholewa. Ożenił się z Zofią Szymanowską herbu Młodzian, z którą miał syna Jana.
Związany ze środowiskiem Cyganerii Warszawskiej, współpracownik Oskara Kolberga iRomana Zmorskiego, uczestnik konspiracji i powstania 1848 roku. Na emigracji wykładał literaturę słowiańską. Tworzył wiersze patriotyczne i religijne, poematy historyczne oraz liryki oparte na folklorze mazowieckim, a także rzeźby portretowe, nagrobki. Przyjaźnił się z Elżbietą Bośniacką. Został pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce w Krakowie.
Ze względu na fascynację folklorem z rejonu Mazowsza (co uczynił motywem naczelnym swojej poezji) sam siebie nazywał Mazurzyną, biednym Mazurzyną lub lirnikiem mazowieckim.
Najbardziej znanym jego wierszem jest "Złoty kubek" – oparty na staropolskiej kolędzie utwór, w którym dziecko prosi "Złotniczeńka" o zrobienie złotego kubka ze złotych jabłek opadłych ze złotej jabłoni. Kubek ma być zdobiony obrazami przedstawiającymi wyidealizowaną polską wieś. Ze względu na bogatą symbolikę złota utwór ten może być odczytywany na wiele różnych sposobów. O wierszu tym pochlebnie wypowiadał się Norwid, a Maria Pawlikowska-Jasnorzewska nawiązuje do "Złotego kubka" w wierszu "Lenartowicz". Napisał między innymi: "Dwaj Towiańczycy", w którym opisuje śmierć Michała Szweycera (przez pomyłkę nazywając go Ludwikiem Szwejcerem) i Adolfa Rozwadowskiego, "Moje strony", "Rosła kalina", "Tęsknota", "Wiersz do poezji", "Duch sieroty", "Jan Kochanowski", "Lirnik. Baśń", "Łzy", "Czajka", "Pustota", "O powrocie do kraju", "Zaproszenie", "Staruszek".
W latach 1888-1893 był członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

Jan Karol Gall (ur. 18 sierpnia 1856 w Warszawie, zm. 30 października 1912 we Lwowie) – polski kompozytor i dyrygent.
W latach 1891–1895 był nauczycielem śpiewu w krakowskim konserwatorium. Od 1896 do końca życia mieszkał we Lwowie. Pochowany na cmentarzu Łyczakowskim.
Był kompozytorem głównie pieśni, m.in. Dziewczę z buzią jak malina, Gdybym był młodszy dziewczyno (do słów Adama Asnyka i jemu dedykowane), Czarowna cicha noc majowa, kolędyMizerna cicha (do słów Teofila Lenartowicza), a także opracowań chóralnych pieśni ludowych. Skomponował operę Barkarola (1884), kantaty i miniatury fortepianowe.
 

Śpiewnik

Folder plików

 

Najnowsze piosenki

więcej
 
na górę