Straciłem to wszystko
I Threw It All Away
(Nashville Skyline, 1969 Columbia)
(Nashville Skyline, 1969 Columbia)
( A d C-e-F C F-G-C )
C a F C
Gdy ją objąłem, ona rzekła mi,
C a F G
Że już na zawsze będzie ze mną,
A d C e F
Lecz byłem okrutny, postąpiłem jak głupiec
C F C F
I wszystko przepadło.
C a F C
Miałem góry na dłoni, przez nie rzeki płynące,
C a F G
Musiałem oszaleć, gdy rzuciłem ją,
A d C e F
Bo nie wiedziałem co mam, lecz poczułem to w końcu,
C F C F
Gdy wszystko straciłem.
F G C a
Miłość jest wszystkim, dzięki niej świat się kręci,
F G A
Miłość i tylko miłość nie porzuci cię
F G
I nie ważne co myślisz o tym,
C e a
Bez niej nic po prostu nie zrobisz,
B F G
Próbowałem i nie chcę tego więcej.
C a F C
Więc jeśli znajdziesz kogoś kto daje ci miłość,
C a F G
Nie przegap tego, do serca sobie to weź,
A d C e F
Bo pewnym jest, że cierpiał będziesz,
C F C F
Jeśli wyrzucisz ją precz.
C F C ( A d C-e-F C F-G-C )
Jeśli wyrzucisz ją precz.
17.06.2006
I Threw It All Away-Bob Dylan
Johnny Cash and Bob Dylan
Bob Dylan ~ rzuciłem It All Away ~ Live on The Show Johnny Cash 1969
I Threw It All Away-Bob Dylan & The Band
Aztec Camera - I Threw It All Away
Joe Cocker - I Threw It Away (LIVE) HD
Elvis Costello / Spektakl: Rzuciłem It All Away
Aztec Camera - I Threw it All Away (Live)
The White Stripes RARE part 4 - Threw it all away
"I Threw It All Away" - Pieśni Boba Dylana śpiewa Piotr Krupa
I Threw It All Away – piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego
w lutym 1969 i wydana na albumie Nashville Skyline oraz na singlu w kwietniu 1969 r.
Utwór ten został nagrany na pierwszej sesji do albumu 13 lutego 1969 r. Plonem tej sesji były także: „To Be Alone with You”, „One More Night”, pierwsza wersja ”Lay Lady Lay”, tajemniczny „Blues” oraz jeden nieznany utwór.
Dylan nie miał nawet ukończonych słów do większości utworów, więc nagrywał je po 8 a nawet 10 razy. Ponieważ „I Threw It All Away” posiadało słowa już ukończone, piosenka ta została nagrana stosunkowo szybko, bo w zaledwie 4 podejściach.
Jest to kolejna miłosna piosenka albumu. Od innych miłosnych kompozycjii Dylana różni się jednak dwoma ważnymi elementami.
Jest to pierwszy utwór Dylana, w którym winę za nieudany związek miłosny bierze na siebie. Do tej pory oskarżał swoje partnerki.
Poetyka piosenki jest mieszaniną kiczowatych, patetycznych i wytartych zwrotów.
Mimo tego, utwór ten, chyba tylko dzięki połączeniu go z muzyką country, radzi sobie zupełnie dobrze. W połączeniu z innym rodzajem muzyki piosenka zapewne przepadłaby całkowicie.
Na singlu piosenka ta została uzupełniona na stronie B kompozycją „Drifter's Escape”
z albumu John Wesley Harding.
Nashville Skyline – dziewiąty studyjny album Boba Dylana nagrany w lutym 1969 r. i wydany w kwietniu tego samego roku.
Pozornie album Nashville Skyline wyglądał na kontynuację akustycznego albumu John Wesley Harding. W nagraniach obu płyt wzięli udział zasadniczo ci sami muzycy, chociaż personel do Nashville Skyline został poszerzony o trzy, a z Cashem o cztery osoby.
Jednak w charakterze była to zupełnie inna płyta, która zaskoczyła wszystkich. Przede wszystkim był to album prezentujący głównie muzykę country.
Na powstanie takiego albumu wpływ mogło mieć kilka czynników.
- Dylan zawsze lubił muzykę country i jego dzieciństwo w Hibbing upływało między innymi na słuchaniu Hanka Williamsa i Lefty'ego Frizella, obok rock and rolla
- Dylan był już folkowcem i rockmanem; podbił obie te grupy słuchaczy i został przez część fanów z obu grup nazwany zdrajcą. Postanowił więc zapewne zrobić to samo z masową publicznością muzyki country
- Dylan wszedł w kolejny okres twórczej niemocy, czego doskonałym przykładem był jego następny album zatytułowany prześmiewczo Self Portrait.
Już sama okładka musiała być drażniąca dla wszystkich jego fanów uważających go w dalszym ciągu za proroka miejskiego "podziemia". Jeden z pisarzy opisał ją jako przedstawiającą Dylana, który występuje jako "śmiejący się 'Ragtime Country Bob'". Ten uśmiech i dłoń przyłożona do kapelusza musiały być przez większość fanów odebrane jako kolejna prowokacja Dylana, jednak tym razem wymierzona przeciwko nim.
Nashville Skyline prezentował wygładzoną, niespodziewanie łagodną, bezproblemową, sentymentalną, konwencjonalną, przewidywalną w każdej nucie muzykę, w dodatku śpiewaną słodkim głosem, o który Dylana nikt nie posądzał. Tym osobom, którzy tego typu muzykę lubią (a więc dla masowych słuchaczy muzyki country), album ten prezentował miłe piosenki i przyczynił się w dużym stopniu do renesansu muzyki country w latach 70. XX wieku. Była to jedna z najlepiej sprzedających się płyt Dylana, która ugruntowała jego komercjalną pozycję jako twórcy, którego albumy osiągają najwyższe pułapy sprzedawalności. Dodatkowo przebojem także stała się piosenka z tej płyty Lay Lady Lay docierając do 7 pozycji na liście singli popowych magazynu Billboard.
W tym momencie rozwoju kariery Dylana, w okresie braku kreatywności, album ten był więc albumem wystarczającym. Jednak gdyby Dylan zdecydował się kontynuować ten styl muzyczny i tekstowy – przestałby być uważany za wybitnego artystę[3]. A to, co dotychczasowym fanom wydawało się niemożliwe, mogło być nie do uniknięcia, gdyż Dylan kupił już dom w Nashville i zamierzał tam zamieszkać! Na szczęście zimny prysznic po wydaniu tragicznego Self Portrait spowodował, że Dylan opuścił Nashville w 1970 r. i już nigdy tam nie nagrywał. Podświadomie Dylan musiał jednak wyczuwać, co się dzieje, gdyż jest to najkrótszy album ze wszystkich jakie nagrał.
Album ten miał przeciwników nawet w Columbii. Wydawało się im, że jest on wyrazem jakiejś retrogresji chorego psychicznie. Nalegali także na Dylana, aby usunął chociaż z tytułu albumu słowo "Nashville"[4].
Jednak artysta pozostał przy swoim i tym samym przyczynił się do rozwoju country rocka.
Za tekst Johnny'ego Casha, który został umieszczony na tylnej stronie okładki, album otrzymał nagrodę Grammy.
Z utworów albumu zestawiono i wydano trzy single: "I Threw It All Away", "Lay Lady Lay" (najlepiej sprzedający się singiel Dylana) i "Tonight I'll Be Staying Here with You".
MUZYCY:
Bob Dylan – gitara, harmonijka, śpiew
Norman Blake – gitara
Pete Drake – elektryczna gitara hawajska
Charlie Daniels – gitara
Bob Wilson – pianino
Charlie McCoy – gitara basowa
Kenneth Buttrey – perkusja
Johnny Cash – gitara, śpiew
Marshall Grant – gitara basowa
W.S. Holland – perkusja
Carl Perkins – gitara
Bob Wootton – gitara
Earl Scruggs – 5-strunowe bandżo na "Nashville Skyline Rag"
LISTA UTWORÓW:
Girl of the North Country
Nashville Skyline Rag
To Be Alone with You
I Threw It All Away
Peggy Day
Lay, Lady, Lay
One More Night
Tell Me That It Isn't True
Country Pie
Tonight I'll Be Staying Here With You
