Będę cię pamiętał
"I'll remember you"
(Empire Burlesque – 1985)
(Empire Burlesque – 1985)
( C F C F )
C F
Nie zapomnę cię
F/g C
Choćbym nie wiedział co jest,
C F
Prawdą byłaś i snem
F/g C
I jak na wietrze pieśń.
C
Kiedy nie ma już nic,
C7
Kiedy nie chce się żyć,
F C/e d e - F
Odnajdywałaś życia sens,
C
Kiedy jestem sam
F
Kiedy znikam we mgle,
F/g C
Nie zapomnę cię.
Nie zapomnę cię
Na końcu ścieżki tej,
Zajęty byłem, ty wiesz
Jak miałem zawieść cię?
Bo tacy ludzie są,
Których pamięta się
Nawet gdy ich widziałeś raz lub dwa.
Kiedy zwiędnie kwiat,
Gdy w cieniu będę stał,
Nie zapomnę cię.
B F C
Czyż ja nie chciałem cię kochać?
B F C
Czyż nie szukałem cię?
B F C
Czyż nie byłem tuż obok, dobrze wiesz,
d C/e F F/g
Kiedy w twych włosach hulał deszcz.
Nie zapomnę cię
Kiedy zawieje zimny wiatr,
Od razu znajdziesz się tam,
Bym nie był nigdy już sam.
Odważyłem się
I powiedziałem to wprost,
Właśnie tak jak chciałaś ty
Przyjaciółko ma
Na końcu drogi tej
Będę pamiętał cię.
16.08.2012
I'll Remember You - Bob Dylan
I'LL REMEMBER YOU-BOB DYLAN.wmv
I'll remember you - Bob Dylan 2003 (Bob Dylan film 2003 Masked and Anonymous)
"I'll Remember You" (Bob Dylan Cover) James Walsh
I'LL REMEMBER YOU - (Bob Dylan) The Blackstones
costa unplugged"199 (cover) Bob Dylan "I'll Remember You"
Empire Burlesque – 23 studyjny album nagrany przez Boba Dylana pomiędzy lipcem 1984 r. a marcem 1985 i wydany w tym samym roku w czerwcu.
Połowa lat 80. XX wieku to okres kolejnego z poważnych dołów w twórczości Dylana.
Oczywiście Dylan wydał już kiedyś fatalną płytę Self Portrait przeważnie z muzykącountry, ale był to tylko jeden album, chociaż podwójny. Tym razem lata 1984–1987 to ciąg niedobrych albumów.
Miesięczne europejskie tournée skończyło się 8 lipca 1984 r. i jeszcze tego samego miesiąca Dylan odbył pierwszą sesję nagraniową do planowanej płyty.
Co ciekawe – pierwsza sesja do Empire Burlesque wydanego 8 sierpnia 1985 r. dała także najważniejszy utwór z jego następnego albumu Knocked out Loaded. Ale może jeszcze ciekawsze jest to, że artysta powrócił tu do zarzuconej jeszcze w latach 60. metody nagrywania. Polegała ona na tym, że wchodził do studia nie mając żadnego, szkicowego nawet programu, co, jak i kiedy będzie nagrywał. Od razu można zauważyć, że w latach 60. Dylan nie miał zachwianej wiary we własny osąd i dokładnie wiedział, czego chce.
Z tym nowym-starym podejściem Dylan zetknął się podczas drugiej sesji ze starymi wygami z Memphis, czyli znakomitą grupą Ala Greena. Ron Wood, obecny na dwu pierwszych sesjach był świadkiem nieprawdopodobnego chaosu: Wszyscy ci faceci z Memphis nie mogli zrozumieć progresji akordów Boba. Za każdym razem, gdy rozpoczynał nową piosenkę, zaczynał ją w innej tonacji lub też, gdy przerabialiśmy tę samą piosenkę w kółko, za każdym razem była w innej tonacji. Cóż, ja mogę nadążyć z tym za Bobem, ale zespół był całkowicie zagubiony i [muzycy] jeden po drugim opuszczali studio.
Jak wiadomo Dylan czasami wracał do niewykorzystanych utworów z dawnych sesji i takim utworem jest tu "Clean Cut Kid" z sesji doInfidels. Nowym rysem jest także nagrywanie samych podkładów muzycznych, do których podkładał potem (nieraz dopiero przy następnych albumach) słowa. Chociaż zdarzało mu się już nagrywać utwory instrumentalne, do tej pory nigdy nie traktował ich jako gotowych podkładów... Nie był to więc dobry znak.
Być może, gdyby Dylan bardziej spieszył się z wydaniem albumu, byłby on zdecydowanie lepszy. Niektóre piosenki są zupełnie dobre, a kilka miało zadatki na znakomite. Miał jednak za dużo czasu oraz producenta, Arthura Bakera, którego wpływ, w większości wypadków tragiczny, jest słyszalny właściwie na całej płycie. Dobrym przykładem jest tu apokaliptyczny utwór "When the Night Comes Falling from the Sky". Piosenka ta posiadała olbrzymi potencjał. Jednak został on przygnieciony bombastycznym (dotyczy to także innych utworów) akompaniamentem, pozbawioną gustu aranżacją i takim samym śpiewem Dylana. Nawet tekst był lepszy we wcześniejszych wersjach. I mniej więcej dotyczy to wszystkich utworów. Kiedy na końcu płyty słychać akustyczny (wreszcie bez syntezatorów!) utwór "Dark Eyes", jest to niezwykle ożywcze...
W marcu 1985 r. nastąpiła postprodukcja albumu. Dylan (zupełnie zagubiony) powiedział Kiedy nadszedł czas, żeby poskładać tę płytę, zaniosłem to wszystko [Bakerowi] i on nadał jej brzmienie jak płycie. Być może – tylko że to nie była płyta Boba Dylana.
EMPIRE BURLESQUE
| 1. | Tight Connection to My Heart (Has Anybody Seen My Love?) | 5:19 |
| | | |
| 2. | Seeing the Real You at Last | 4:18 |
| | | |
| 3. | I'll Remeber You | 4:12 |
| | | |
| 4. | Clean Cut Kid | 4:14 |
| | | |
| 5. | Never Gonna Be the Same Again | 3:06 |
| | | |
| 6. | Trust Yourself | 3:26 |
| | | |
| 7. | Emotionally Yours | 4:36 |
| | | |
| 8. | When the Night Comes Falling from the Sky | 7:18 |
| | | |
| 9. | Something's Burning, Baby | 4:51 |
| | | |
| 10. | Dark Eyes | 5:04 |
| | | |
| | | 46:24 |
| Będę Cię pamiętał Będę Cię pamiętał Będę Cię pamiętał... Kiedy zapomnę całą resztę Byłaś dla mnie prawdziwa Byłaś dla mnie najlepsza Kiedy już nic nie ma, Wcinasz się w samo sedno Szybciej, niż ktokolwiek kogo znałem. Kiedy jestem zupełnie sam W wielkiej niewiadomej, Będę Cię pamiętał. Będę Cię pamiętał Na końcu ścieżki Miałem tak wiele do zrobienia Miałem tak niewiele czasu, żeby zawieść. Są pewni ludzie, których się nie zapomina, Nawet jeśli widziałeś ich tylko raz, lub dwa. Kiedy róże zwiędną A ja będę w cieniu, Będę Cię pamiętał. Czyż nie, czyż nie próbowałem Cię pokochać? Czyż nie, czyż nie próbowałem, by mi na Tobie zależało? Czyż nie spałem, czyż nie szlochałem przy Tobie Wraz z deszczem hulającym w Twoich włosach? Będę Cię pamiętał Kiedy wiatr zawieje w 'piney' lesie. To właśnie Ty od razu się pojawiłaś, To właśnie Ty zrozumiałaś. Myślałem, że nigdy nie powiem Że zrobiłem to w sposób, jaki Ty chciałabyś, bym to zrobił. Na samym końcu Moja droga, słodka przyjaciółko |
