Sylwek Szweda

pod mrowcami - pod mrowiskiem

łostało - zostało, pozostalo

hyrny - sławny, dumny inksy

asta - gałąź

ciś - wciskać, pchać

wszyndy - wsządzie

znodli - znaleźli

przedniok - pierworodny syn

Słowa piosenki napisane są na podstawie zdarzenia przytoczonego w socjologicznej pracy Józefa Chałasińskiego chcącego przybliżyć antagonizm Polsko-Niemiecki w lokalnej społeczności. Opisywał on relacje w roku 1934, które funkcjonowały w Murckach. Pośród różnorakich opisów zdarzeń, przytaczana jest tam historyjka zabójstwa leśniczego, która zdumiewa swoją zuchwałością. Dziś nie sposób potwierdzić autentyczności podawanych wszystkich szczegółów zdarzenia. Nie mniej, jest wielce prawdopodobne, zaistnienie jakiegoś tragicznego zdarzenia, na podstawie którego mogła wytworzyć się przekazywana z ust do ust historia niedoli mieszkańców. Takich przypadków śmierci, a to leśnika, a to kłusownika z rąk zarządzających w naszych okolicach jest sporo i to dających się nawet potwierdzić. Jednak całkiem inną sprawą jest otoczka wokół zdarzenia, a to ona właśnie buduje niesamowity klimat dotycząca zabójstwa gajowego. W całości go zaprezentujemy:

(...) W bardzo charakterystyczny sposób wyjaśnia ona nienawiść do Polaków dyrektora kopalni B. [najprawdopodobniej Boera — dopisek własny], który w ciągu kilkunastu lat na swojem stanowisku w osadzie odznaczył się przez prześladowanie Polaków. „Ojciec B. czytamy w autobiografji A. był leśniczym tego samego magnata niemieckiego, w miejscowości K. [Kostuchna — obszar dzisiejszych Murcek znajdował się w rewirze leśnym Kostuchna] i nie dał z lasa nic ukraść ani pościeli, ani drzewa i chłopi się przebrali w ubrania kobiece i pośli do lasa na pościel. Gdy ów B. ich zobaczył, poszedł ich wygonić i zaczął ich bić; wybił jednej drugiej i trzeciej, a ta czwarta się już postawiła na niego, nie dała się bić, wtenczas przystąpiła i piąta do niego, a te trzy powalone też powstały i zaczęli w pięciorga okładać pana B., ile sie do niego zmieściło; na ostatek owi chłopi go rozebrali do naga i uwiązali koło drzewa do mrowiska, a pysk mu zawiązali, żeby nie potrafił ryczeć. Gdy ów B. nie wrócił do domu, jego żona oznajmiła nadleśniczemu, że mąż z lasu nie powrócił od wczoraj do domu i nadleśniczy zrobił poszukiwanie ze siągarzami za owym B. I znaleźli go dopiero na trzeci dzień nieżywego w mrowisku. I było udane, że mu kłusownicy takiego figla splatali, których w lasach okolicznych było bez liku. Ów kierownik kopalni był wtenczas chłopcem około 12 lat i odtąd zemstą pałał na nas Polaków.(...)

Na dzień dzisiejszy nie udało się ustalić nazwiska dyrektora kopalni. Niedookreślone jest czy chodzi o kopalnię w Kostuchnie czy w Murckach. Za to możemy z bardzo dużym prawdopodobieństwem stwierdzić, że pierwszą literą nazwiska owego dyrektora to litera "B". którego ojcem miał być ów leśniczy. Jest jeszcze inna sprawa. Bardzo powszechne jest, by w miejscu tragicznych zdarzeń powstawała kapliczka. Choć w naszej części lasów ich bez liku, przy żadnej taka historia nie funkcjonuje, lub raczej — nie udało się jej nam usłyszeć. A może dzięki większemu rozgłosowi uda się kilka rzeczy zweryfikować i coś więcej ustalić?