Wiadra deszczu
Buckets Of Rain
(Blood On The Tracks”, 1975 Columbia)
(Blood On The Tracks”, 1975 Columbia)
(współpraca przy tłumaczeniu: Adam Orendorz 04.02.2004)
E E4 E E4
Wiadra deszczu, wiadra łez,
E E4 E E4
Z moich uszu pienią się,
A6 E E4 E
Wiadra promieni księżyca w mej dłoni,
H A gis fis E E4 E
Miłości bierz tyle, ile jesteś w stanie znieść.
Byłem łagodny i silny jak dąb,
Widziałem ludzi znikających stąd
Jak dym, przyjaciół nie ma już też.
Ja tutaj będę kochanie, jeśli tylko mnie chcesz.
Lubię twój dotyk i lubię twój śmiech,
Jak czubkiem palców głaszczesz mnie,
Gdy patrzysz tak na mnie, to cały aż drżę.
Choć tylko przeszłaś, za tobą tyle biedy jest.
Czerwony wózek i rowerek czerwony,
Nie jestem małpą, choć skaczę i płonę,
Kochaj mnie mocno i całuj czule.
Zabiorę cię z sobą kochanie, kiedy pójdę.
Choć życie jest smutne i tak poplątane,
Lecz co masz zrobić, to musisz kochanie,
Więc rób to dobrze, bo przecież wiesz,
Że to dla ciebie te wiadra łez.
05.02.2004
WIADRA DESZCZU - Sylwek Szweda
Bob Dylan - Buckets of Rain
Buckets of Rain by Dylan
Wendy Bucklew "Buckets of Rain"
Fistful Of Mercy - Buckets Of Rain (Bob Dylan Cover) (Live At La Cigale)
Buckets Of Rain (Dylan cover) - Isis
Buckets of Rain
3. Buckets of Rain - Neko Case.wmv
BOP Ensemble : Buckets Of Rain
The Wood Brothers - Buckets of Rain
Bob Dylan - Buckets of Rain (guitarpicking)
Buckets of Rain
Beth Orton & M. Ward - Buckets of Rain (Bob Dylan cover)
ningyo okładka: Wiadra deszcz przez Boba Dylana
Buckets of Rain - Bob Dylan (cover)
Anna Vogelzang - Wiadra deszcz (Bob Dylan Cover)
marie moreshead - buckets of rain (bob dylan)
Buckets Of Rain
Buckets of Rain
How to Play "Open D" - (Buckets of Rain) Part 6 (SlowMo)
Blood on the Tracks – 15 studyjny album Boba Dylana nagrany we wrześniu i grudniu 1974 r. oraz wydany w styczniu 1975 r. Był to jeden z najbardziej osobistych albumów Dylana.
W lutym 1974 r. zakończyła się koncertowa tura Dylana. Pomiędzy lutym a wrześniem, kiedy rozpoczął nagrywanie Blood on Tracks, jedyny jego nagrany publiczny występ odbył się 9 maja, gdy zaśpiewał kilka piosenek na zorganizowanym przez Phila Ochsa benefisowym koncercie „Przyjaciele Chile” (ang. „Friends of Chile”) w celu poparcia prezydenta Salvadora Allende. Był to zarazem najlepiej udokumentowany publiczny „występ” Dylana całkowicie pijanego. O ile na pojedynczych zdjęciach widać niby wesołego faceta machającego butelką wina, to taśma z nagraniem tego wydarzenia jest po prostu przerażająca.
Ten „stracony weekend” Dylan zawdzięczał separacji z żoną Sarą. Wygrzebał się z tego na tyle, że latem był już jako samotny rodzic z trzema swoimi dziećmi w świeżo zakupionej posiadłości w Minnesocie. Rozpoczął wtedy pracę na cyklem piosenek i pod koniec lipca zademontrował 8 lub 9 kompozycji Timowi Drummondowi i Stephenowi Stillsowi. Trzeba przyjąć, że były to utwory przygotowywane do nowego albumu.
Nowy album wyrósł oczywiście z Planet Waves, następującego po nim tournée i z pełnej determinacji mówienia o jego żonie i małżeństwie. W przypadku co najmniej jednej piosenki dołączyły się do tego jego doświadczenia z Meksyku podczas kręcenia filmu Pat Garrett i Billy Kid.
Jednak największą inspiracją Dylana do nagrania tego albumu był nauczyciel malarstwa, 73-letni wówczas, Norman Raeben (nota bene syn Szolema Alejchema). Dylan zapisał się do jego klasy i uczęszczał na kurs 5 razy w tygodniu. Raeben traktował wszystkich bardzo indywidualnie. Jego rozmowy z Dylanem dały muzykowi możliwość otwarcia się i znalezienia drogi do nowej „techniki”, która pozwoliła mu na nagranie tego albumu i nakręcenie filmu Renaldo and Clara.
Dylan nagrał album w Nowym Jorku w połowie września. Płyta była gotowa do wydania i zaczęto nawet rozpowszechniać promocyjne kopie. Nagle Dylan zadecydował, że nie jest zadowolony z nagrań. Pojechał do Minneapolis i poprosił swojego brata o zebranie jakiś muzyków na sesję nagraniową. I wtedy – to znaczy w grudniu – zostały nagrane nowe wersje”Tangled Up in Blue”, ”Idiot Wind”, „If You See Her, Say Hello”, „Lili, Rosemary and the Jack of Hearts” oraz ”You're a Big Girl Now”. Ponieważ Dylan śpiewa zawsze o tym, co czuje w danym momencie, poszerzyło to znacząco bogactwo emocjonalne płyty. Mimo iż zarówno Joni Mitchell jak i Robbie Robertson woleli oryginalne nagrania, Dylan postanowił jednak umieścić pięć nowych wersji.
Dylan wchodząc do studia we wrześniu miał już gotową kolejność utworów. Miał pewne problemy z utworem kończącym płytę i wahał się pomiędzy aktualnym zakończeniem przez”Buckets of Rain” a nagranym na sesji 5 „Up to Me”.
Jego wybór studia także nie był przypadkowy, bowiem studio A & R dawniej nazywało się Columbia Studio A. A właśnie tam Dylan nagrał sześć swoich pierwszych albumów.
Sesja z 16 września uchodzi za najlepszą sesję Dylana w ogóle. Powstało podczas niej sześć wybitnych utworów, z których dwa były całkowicie gotowe na album: „Tangled Up in Blue” i „If You See Her, Say Hello”. Inne nagrane wtedy utwory to „Call Letter Blues”. (który razem z dwoma wspomnianymi uprzednio piosenkami ukazał się na The Bootleg Series Volumes 1-3 (Rare & Unreleased) 1961-1991, „Lily, Rosemary and the Jack of Hearts”, „Simple Twist of Fate” oraz „You're a Big Girl Now”.
Podczas nagrywania albumu w Nowym Jorku Dylan właściwie nie wykorzystał grupy Deliverance Erica Weissberga (być może zagrali w jednym utworze). Pracował głównie z jej basistą Tonym Brownem, 17 września dodał organistę Paula Griffina. Gdy 17 września wpadł odwiedzić Dylana Mick Jagger – pili cały czas grając i śpiewając bluesy.
Głównym utworem albumu był „Idiot Wind” i on ulegał największym zmianom i to zarówno muzycznym jak i tekstowym (co czyniło go wyjątkiem, bowiem w żadnym innym utworze Dylan tekstów nie zmienił, nawet w Minnesocie).
Album ten jest zaliczany do arcydzieł Dylana, a wielu fanów i krytyków uważa go za jego najlepszą płytę lepszą nawet od Blonde on Blonde. Ale oba te albumy mają coś wspólnego, są klamrą spinającą pewien fragment życia artysty: utworem „Sad Eyed Lady of the Lowlands” ukazuje swoje uczucia do Sary Lownds, a „Blood on the Tracks” ukazuje uczucia spowodowane separacją od Sary.LISTA UTWORÓW:
Tangled Up in Blue
Simple Twist of Fate
You're a Big Girl Now
Idiot Wind
You're Gonna Make Me
Lonesome When You Go
Lonesome When You Go
Meet Me in the Morning
Lily, Rosemary and
the Jack of Hearts
the Jack of Hearts
If You See Her, Say Hello
Shelter from the Storm
Buckets of Rain
Tak naprawdę chciałem wycofać się z wyścigu szczurów. Posiadanie dzieci odmieniło moje życie, odseparowało od wszystkich i wszystkiego.
(Bob Dylan)
