Huragan
(„Desire”, 1976 Columbia)
1.
a F
Strzały pistoletu słychać w sali barowej,
a F
Patty Valentine z górnego schodzi holu,
a F
Widzi barmana w kałuży krwi,
a F
Krzyczy, ”Mój Boże, zabili ich wszystkich!”
C F
Tutaj zaczyna się historia ta,
C F
Człowieka, który jakoś dziwnie wpadł,
d C
Wrobiono Go w bardzo brudną sprawę,
d C e a F
Zamknięto w celi choć już prawie był w boksie wagi średniej
C G a F a F
Mistrzem świata
2.
Patty patrzy na ciała leżące,
Tajemniczy Bello przy kasie się kręci,
Że to nie on, mówi i rozkłada ręce:
” Ja tylko chciałem trochę wziąć pieniędzy.
Widziałem ich jak wychodzili z baru,
Zadzwońmy po gliniarzy zaraz”.
Już po chwili znaleźli się tutaj
W New Jersey w tę noc gorącą ze swym czerwonym
migającym kogutem.
3.
Tymczasem gdzieś daleko w innej części miasta
Rubin Carter do domu samochodem wracał,
Za kierownicą siedział przyjaciel John Artis,
Jeszcze żaden z nich o nic się nie martwił.
Nagle jakiś glina kazał z auta im wyjść,
Wciąż dookoła przybywało glin,
Jak w czasach przeszłych i przez czas miniony,
W Paterson rzeczy tak się miały, że czarny zawsze
miał przesrane.
4.
Alfred Bello pewnego dnia, zapukał do gliniarzy,
Rzekł: „Dexter Bradley i on byli wówczas razem.
Widziałem dwóch facetów jak wyszli wtedy z baru,
Uciekli białym autem co numerów nie miało”.
A panna Patty Valentine to
Przytakiwała tylko ciągle głową.
Jeden ze świadków zbyt mocno pijany,
By wskazać winnego, postanowili zaczekać z tym
do rana.
5.
Czterech o poranku wyciągnęło Rubina,
W szpitalu wraz z nimi po schodach się wspinał,
Zawiany gość zaćmionym spojrzał okiem
I mówi: „Zabierzcie go, to nie jest ten facet”.
Oto historia jest o Huraganie,
Którego władze posadziły za nic,
Za coś czego nigdy nie zrobił
W więziennej celi musiał gnić, a przecież prawie
mistrzem świata już był.
6.
Po czterech miesiącach getto stoi w płomieniach,
Walka toczy się dalej już w imieniu Rubina.
Artur Dexter Bradley jeszcze wciąż żyje z tego
Co zrabował wtedy i choć już mają „winnego”
Policja ciągle naciska i straszy:
”Pamiętasz”, mówią, „morderstwo w tym barze,
Myślisz, że możesz sobie igrać z prawem,
Czy to ten bokser, lepiej odśwież pamięć i pamiętaj stale,
Że tak jak my jesteś biały!”
7.
”Nie jestem pewny”, mówił Arthur Dexter Bradley,
”Ja nie widziałem ich zupełnie dokładnie”.
”Mamy was”, mówi glina, „za robotę w motelu,
Nie zmarnujcie szansy z twoim kumplem Bello.
Chyba nie chcecie wracać do więzienia,
Tu na wolności was wreszcie docenią,
Bo ten sukinsyn ciągle rośnie w siłę
I nie przestanie póki dupy jego nie ruszymy,
nie będzie Panem Jimem”.
8.
Rubin mógł zmieść człowieka jednym ciosem,
Nie lubił o tym gadać, nie chwalił się potem.
”To moja praca”, mówił,”robię to dla kasy
I jak się kończy na swą drogę wracam,
Do raju mego, gdzie powietrze miłe
I gdzie w strumieniach pstrąg płynie
Kłusem na koniu wzdłuż szlaku… „
Jednak zamknęli go w więziennym bloku, gdzie mysz
próbują z Niego zrobić.
9.
Wszystkie karty tej sprawy zostały naznaczone,
Proces był cyrkiem i miał świński koniec.
Każdego z świadków Rubina uczyniono pijakiem.
Dla białych był włóczęgą i groźnym podżegaczem,
Dla czarnych był czarnuchem i szaleńcem,
Nikt Jego słowom nie chciał wierzyć więcej,
Mimo, że nigdy do nikogo nie strzelał,
To by zamknąć Go w więzieniu na trzy dożywocia,
orzekły sędziów białe gremia.
10.
Rubin Carter wrobiony został tak,
Że była to zbrodnia pierwszego stopnia.
Bello i Bradley razem jawnie kłamali,
Nawet gazety się po nich wszystkie przejechały.
Ciekawe czemu powierzono znów
Życie człowieka w ręce głupców?
Widząc jak został cwanie wrobiony
Aż chciałoby się uciec ze wstydu, z tego kraju,
gdzie prawo jest grą.
11.
Kryminaliści w krawatach doczekali w końcu
Swojego martini i swych wschodów słońca.
Rubin jak Budda w celi trzy na trzy,
Niewinny człowiek w piekle zamknięty.
Oto opowieść jest o Huraganie
Co wiele lat przesiedział za nic…
Pewnego dnia z pomocą PRZYJACIÓŁ
Wyszedł, choć dożywocia miał trzy i właśnie wtedy został
MISTRZEM ŚWIATA!
Wykonywany przez Boba Dylana utwór liczy 8 minut 33 sekundy i opowiada historię czarnoskórego boksera Rubina Cartera niesłusznie skazanego na karę dożywotniego więzienia. Fałszywy proces i skazanie przedstawione jest w piosence jako akt rasizmu przeciwko pretendentowi do tytułu mistrza wagi średniej.
Piosenka Dylana stała się bardzo kontrowersyjna. Artystę krytykowano m.in. za brak obiektywizmu, jednostronne zaangażowanie się po stronie oskarżonego i nie przedstawienie jego kryminalnej przeszłości.
Zamieszczona w albumie Desire wydanym w styczniu 1976 przyczyniła się do upublicznienia sprawy boksera. W utworze na skrzypcach gra Scarlet Rivera.
Inspiracją do napisania piosenki była autobiografia Cartera pod tytułem The Sixteenth Round (szesnasta runda) w której bokser przedstawia siebie jako ofiarę kręgów, którym nie w smak była jego walka o prawa Afroamerykanów. Carter został wraz ze swoim przyjacielem Johnem Artisem oskarżony o potrójne morderstwo, jakiego rzekomo dopuścił się w restauracji Laffayete Grill w Paterson w stanie New Jersey 17 lipca 1966 roku. Akt oskarżenia opierał się na poszlakach, zeznaniach kryminalisty Alfreda Bello oraz dwojga ludzi, którzy widzieli samochód i dwóch czarnoskórych mężczyzn wchodzących do baru. Faktem jest, że badanie wariografem nie wykazało, iż Carter ani Artis są winni morderstw. Sąd jednak na podstawie słabych dowodów skazał ich na dożywocie.
Kolejne apelacje składane przez oskarżonych przyniosły korzyści dopiero w latach 80. Sędzia Sądu Najwyższego w 1985 roku uznał, że proces z 1967 nie był uczciwy a akt oskarżenia opierał się na przesłankach rasistowskich.
Piosenka ta uznawana jest przez niektórych specjalistów za pierwszy utwór rapowy.
- ↑ Pogrubionym drukiem wymienieni są muzycy wyszczególnieni na okładce albumu
- ↑ Prawdopodobnie był to chórek-trio towarzyszący Dave'owi Masonowi
| 1. | Hurricane | 8:33 |
| 2. | Isis | 6:58 |
| 3. | Mozambique | 3:00 |
| 4. | One More Cup of Coffee | 3:43 |
| 5. | Oh, Sister | 4:05 |
| 6. | Joey | 11:05 |
| 7. | Romance in Durango | 5:50 |
| 8. | Black Diamond Bay | 7:30 |
| 9. | Sara | 5:29 |
| 56:13 | ||
