Piosenka o mojej ulicy
(z repertuaru zespołu „Pod Budą”)
C F G
Prowadź …
F G C
Wszystko …
C F G
Bramy …
F E a
I …
… F G C
…
E a d G C
…
E a d G
…
… F G C
…
Prowadź …
Wszystko …
Bramy …
I …
…
…
…
…
…
Piosenka o mojej ulicy
Andrzej Sikorowski - urodzony w Krakowie w 1949 roku, absolwent wydziału filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Piosenki pisze od 40 lat. Jest prawdopodobnie pierwszym w Polsce klasycznym przykładem barda z gitarą. W 1970 roku zdobył I nagrodę na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie za piosenkę "Nowy rok". Otrzymał też m. in. wyróżnienie na Zimowej Giełdzie Piosenki Studenckiej w Opolu w 1971 (piosenka "Czemu?"), II nagrodę tejże imprezy w 1972 ("Niedokończona myśl") i III nagrodę na FAMIE w Świnoujściu w 1971. Od 1977 lider zespołu "Pod Budą", grupy wywodzącej się z kabaretu o tej samej nazwie, funkcjonującego w Krakowie do połowy lat siedemdziesiątych. Autor wszystkich jego tekstów, większości kompozycji. Współpracuje także z innymi wykonawcami m.in. z córką, Mają Sikorowską oraz z Grzegorzem Turnauem, z którym koncertuje od 1999 roku. Jest także autorem piosenek dla innych wykonawców, m.in. dla Maryli Rodowicz, Krystyny Prońko, Ireny Santor, Zbigniewa Wodeckiego, Jacka Wójcickiego, Gaygi, Danuty Rin.
Ma w dorobku m. in. 4 analogowe single, 4 płyty analogowe i 15 płyt kompaktowych nagranych z zespołem Pod Budą i antologia wydana na 30-lecie zespołu. Wszystkie uzyskały kolor złota i platyny.Nagrał również jedną płytę solową ("Moje piosenki"), trzy albumy z Mają Sikorowską ("Kraków-Saloniki, "Śniegu cieniutki opłatek", "Sprawa rodzinna"), wspólną płytę z Grzegorzem Turnauem "Pasjans na dwóch". Jego piosenki znalazły się na kilkudziesięciu składankach z innymi wykonawcami.
Koncertował w kraju i za granicą, m. in. niemal w całej Europie, a także w Kanadzie, USA, Australii. Zagrał na największych polskich festiwalach, m. in. kilkakrotnie na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu (m.in. wyróżnienie w 1979roku za "Bardzo smutną piosenkę retro", Nagroda Dziennikarzy w 1987 za muzykę do "Polskiej Madonny, do słów Agnieszki Osieckiej) i na festiwalu piosenki w Sopocie (1989).
Dokonał wielu nagrań dla archiwum Polskiego Radia. Napisał muzykę do ponad 20 filmów animowanych dla dzieci, takich jak: "Maurycy i Hawranek", "Przygody Rzepa". Jest laureatem wielu nagród festiwalowych, zdobywcą czołowych miejsc w plebiscytach radiowych i telewizyjnych. Przeboje: "Kap, kap płyną łzy", "Ale to już było", "Nie przenoście nam stolicy do Krakowa", nuci drugie pokolenie Polaków. Jest stałym felietonistą "Dziennika Polskiego". Pisał także felietony dla "Przekroju" i "Hustlera". Słuchaczom radiowej "Jedynki" jest znany z audycji "Muzyczna plotka", która w 2007r została przeniesiona do TV regionalnej.
Jego teksty piosenek zostały wydane w tomikach poetyckich "Lecz póki co żyjemy" i "Moje piosenki".
Na autorską dyskografię grupy "Pod Budą" składają się albumy:
"Grupa Muzyczna Pod Budą" (1981, 2002),
"Postscriptum" (1983, 2002),
"List do świata" (1987, 2002) - powstał z nagrań radiowych,
"Lecz póki co żyjemy" (1990, 1993),
"Blues o starych sąsiadach" (1992) - płyta koncertowa,
"Jak kapitalizm, to kapitalizm" (1993),
"17 zim/ Nasze pastorałki" (1995),
"Kolędy" (1995),
"Tokszoł" (1995),
"Żal za..." (1998),
"Kraków, Piwna 7" (1999) - składanka ze "Złotej Kolekcji" zawierająca największe przeboje grupy i płyta
"Razem" (2001).,
"Naftalinowy świat" (2005 ). Znalazły się na nich takie przeboje, jak: "Ballada o ciotce Matyldzie", "Bardzo smutna piosenka retro", "Nie przenoście nam stolicy do Krakowa", "Piosenka o walizce", "Tokszoł" czy "W moim znaku Waga" - najczęściej melodyjne poetyckie ballady o codziennych smutkach i radościach.
Grupa Pod Budą nagrała kilkanaście recitali telewizyjnych i teledysków do swoich piosenek. Na jej temat powstało kilka programów TVP, m. in.: "Okruchy codzienności czyli Krótka historia grupy Pod Budą" i "Kasta Pod Budą i Andrzej Sikorowski" (w "Leksykonie Polskiej Muzyki Rozrywkowej"). Współpracowali z nią: Andrzej Pawlukiewicz (p), gitarzyści i basiści - Wojciech Bobrowski, Wacław Juszczyszyn, Bogusław Mietniowski, Paweł Ostafil i perkusiści - Jan Budziaszek, Jerzy Dąbrowski, Czesław Dworzański, Jacek Kochan, Andrzej Kubacki, Andrzej Popiel, Adam Pukalak i Grzegorz Schneider. Od 1992 roku - obok Andrzeja Sikorowskiego i Anny Treter - tworzą ją: Marek Tomczyk (g) i Andrzej Żurek (bg).
"Grupa Muzyczna Pod Budą" (1981, 2002),
"Postscriptum" (1983, 2002),
"List do świata" (1987, 2002) - powstał z nagrań radiowych,
"Lecz póki co żyjemy" (1990, 1993),
"Blues o starych sąsiadach" (1992) - płyta koncertowa,
"Jak kapitalizm, to kapitalizm" (1993),
"17 zim/ Nasze pastorałki" (1995),
"Kolędy" (1995),
"Tokszoł" (1995),
"Żal za..." (1998),
"Kraków, Piwna 7" (1999) - składanka ze "Złotej Kolekcji" zawierająca największe przeboje grupy i płyta
"Razem" (2001).,
"Naftalinowy świat" (2005 ). Znalazły się na nich takie przeboje, jak: "Ballada o ciotce Matyldzie", "Bardzo smutna piosenka retro", "Nie przenoście nam stolicy do Krakowa", "Piosenka o walizce", "Tokszoł" czy "W moim znaku Waga" - najczęściej melodyjne poetyckie ballady o codziennych smutkach i radościach.
Grupa Pod Budą nagrała kilkanaście recitali telewizyjnych i teledysków do swoich piosenek. Na jej temat powstało kilka programów TVP, m. in.: "Okruchy codzienności czyli Krótka historia grupy Pod Budą" i "Kasta Pod Budą i Andrzej Sikorowski" (w "Leksykonie Polskiej Muzyki Rozrywkowej"). Współpracowali z nią: Andrzej Pawlukiewicz (p), gitarzyści i basiści - Wojciech Bobrowski, Wacław Juszczyszyn, Bogusław Mietniowski, Paweł Ostafil i perkusiści - Jan Budziaszek, Jerzy Dąbrowski, Czesław Dworzański, Jacek Kochan, Andrzej Kubacki, Andrzej Popiel, Adam Pukalak i Grzegorz Schneider. Od 1992 roku - obok Andrzeja Sikorowskiego i Anny Treter - tworzą ją: Marek Tomczyk (g) i Andrzej Żurek (bg).