Sylwek Szweda

   Asus2             fis7       D                                  Asus2

         Asus2       fis7    D                                  Asus2

         Asus2      fis7 D                              Asus2

             Asus2             fis7 D                          Asus2

      gis7

Prawu w gardle staje kością,

       h7

Bo nie wszystko jest miłością,

      fis7                                 E     Esus4

Ludzie złością płoną aż

     gis7

Pali się nasza Ziemia,

       h7

Domy w zgliszcza wciąż przemienia

      fis7                                          E Esus4   E-Esus4-E

Złowieszczy cienia rzuca znak. 

                                                             (ref.)

„Moralność” uczy, w oczy kłuje,

Choć widzi zło, choć krytykuje

To ślepa jest jak mało kto!

Syk węża jak zazdrości śmiech,

Bo ten ma więcej, tamten mniej,

W ciemności droga gubi się. 

                                             (ref.)

 

Tylu ludzi gdzieś przepadło,

Z rozdartym sercem poszli na dno,

Stracili całkiem życia sens.

Nienawiścią zieją w piekle,

Warczą, gryzą jak psy wściekłe -

Przeciwko komu zeszli się?   

        

Czy już przestałeś pięknie śnić?

I czy zdradziłeś razy trzy?

Czy osądziłeś cały świat?

Ukrzyżowałeś wczesny świt?

Te gwoździe wbiłeś może ty?

A ona na to szepcze - tak!

                                     (solo harm. D jak ref. i ref. szeptem)