Ulotne
Les Passantes
(7 : Mourir pour des idées)
(7 : Mourir pour des idées)
(Drobne wskazówki i opracowanie na gitarę: Sylwek Szweda 19.07.2012)
( a )
F E
Kobietom pieśń tę dedykuję
A7 d
Tym, które kocham, lubię i szanuję
a G7 C E
Za kilka chwil w sekretnym śnie
F E
Tym, których nawet znać nie raczysz
A7 d
A także takim, które los przeznaczy
a G a
Choć nie natkniemy na nie się
2.
F E
Tym, które widzę objawione
A7 d
Przez moment z okna swego wychylone
a G7 C E
W sekundę, mdlejąc znikną het
F E
A jednak piękna ich sylwetka
A7 d
Tak delikatna, zgrabna jak nagietka
a G a
Że w osłupieniu stygniesz wnet
3.
F E
Tancerce szczupłej, która walca
A7 d
Smutna, nerwowa tańczy go na palcach
a G7 C E
Chociaż karnawał mamy tu
F E
Która pozostać chciała w cieniu
A7 d
Nie powróciła, teraz trwa w skupieniu
a G a
Na innym balu tańczy znów
4.
F E
Dla towarzyszek mej podroży
A7 d
Przy których droga nigdy się nie dłuży
a G7 C E
Ich oczy, pejzaż pól i łąk
F E
Samotność znika, gdy są obok
A7 d
Nie krzykniesz „Stój!”, gdy pójdą swoją drogą
a G a
Nie wstrzymasz, nie pochwycisz rąk
5.
F E
Tym wszystkim, które już zajęte
A7 d
Mimo, że z kimś im całkiem obojętnym
a G7 C E
Dlatego czują szarość dnia
F E
Choć dały złudne wam szaleństwo
A7 d
I melancholii przyziemnej przekleństwo
a G a
Do oczu, w których nie przejrzysz się
6.
F E
Widoki w kadrach osadzone
A7 d
Nadzieje aż do dzisiaj niespełnione
a G7 C E
Jutro zapomni o was świat
F E
Gdy szczęście sprzyja nam ułomnym
A7 d
To zapamiętać go nie będziesz skłonny
a G a
I po epizodach ginie ślad
7.
F E
Lecz gdy się zmarnowało życie
A7 d
To swej zazdrości kryć już nie musicie
a G7 C E
Do szczęść, co łatwo dostrzec je
F E
Do pocałunków gorejących
A7 d
Do serc uparcie wiernie czekających
a G a
Do oczu, w których nie przejrzysz się
8.
F E
Gdy wieczór nudny, daję słowo
A7 d
Samotność swą wypełnisz dość jałową
a G7 C E
Ulotnych wspomnień przemknie rój
F E
Plączą się usta z żalu wściekłe
A7 d
Na myśl o paniach, które nam uciekły
a G a
A nie umieliśmy krzyknąć im: „Stój!”
Georges Brassens - les Passantes (31/36)
Georges Brassens (ur. 22 października 1921 w Sète, zm. 29 października 1981 w Saint-Gély-du-Fesc) – francuski bard, poeta i kompozytor.
Jego utwory z polskimi tekstami wykonywali m.in. Piotr Machalica, Zespół Reprezentacyjny, Jacek Kaczmarski, Edward Stachura, Jarosław Ziętek oraz Iwona Nasiłowska. Szczeciński kabaret "Czarny Kot Rudy" działający przy Teatrze Polskim od 1997 roku do chwili obecnej (2010) wystawia program p.t. "Pornograf" zawierający kilkanaście piosenek Brassensa.
W wieku 16 lat tworzył razem z kolegami zespół muzyczny, w którym grał na banjo. Pisał pierwsze piosenki, których melodie wykorzystał w późniejszej dojrzalszej twórczości. Od 1940 roku mieszkał w Paryżu. W 1943 roku otrzymał wezwanie "na roboty" do Niemiec. 8 marca 1943 wyjechał do Basdorf, małej miejscowości leżącej 20 km od Berlina, gdzie pracował przymusowo przez rok. Zdobył tam uznanie śpiewając swoje piosenki. W 1946 roku Brassens pisywał pod różnymi pseudonimami artykuły dla anarchistycznegodziennika "Le Libertaire". W tym okresie tworzył jako poeta i autor piosenek (bez większych sukcesów).
Prawdziwa kariera rozpoczęła się, kiedy artysta miał 31 lat, po tym jak dzięki staraniom przyjaciół wystąpił w słynnym kabarecie prowadzonym na Montmartre przez Patachou. Patachou, sławna wówczas piosenkarka, najpierw sama wykonała kilka jego utworów, a następnie przedstawiła ich autora paryskiej publiczności. Wkrótce Brassens nagrał pierwszą płytę ze swoimi piosenkami oraz wyruszył na tournée wraz z Patachou i zespołem "Frères Jacques". W 1967 roku otrzymał Grand Prix de Poésie Akademii Francuskiej, nagrodę będącą ukoronowaniem jego sukcesu literackiego.
Brassens zdobył popularność wykonując własne utwory. Komponował też muzykę do tekstów Apollinaire'a, Verlaine'a, Villona, Hugo,Aragona i innych. Na estradzie aktywnie występował do marca 1977. Zmarł na raka w wieku 60 lat.
Wieloletnią partnerką Brassensa była Joha Heiman, z pochodzenia Estonka, którą nazywał pieszczotliwie "Püppchen" (niem. "laleczka"). Oboje mieszkali przez wiele lat tuż obok siebie, ale osobno. Gdy pragnęli być razem, umawiali się na spotkanie. Trwało to przez kilkadziesiąt lat, aż do śmierci Brassensa.
W 1911 roku Antoine Pol napisał "Les Passantes". Mawiał: "Często widziałem dramat ludzi biorący się z nieskończonej nudy szarego życia. Czytałem w ich sercach otwartą księgę życia, widziałem ich niezmierzony i głęboko skrywany ból".
W 1914 roku był oficerem Gunner w 9. Pułku gdzie został awansowany do stopnia kapitana. Otrzymał Krzyż Wojskowy oraz Krzyż Zasługi Wojskowej za bohaterstwo na polu bitwy. Później został mianowany Kawalerem Legii honorowej. W tym samym roku poznał pułkownika Meneboode i poznał swoją żonę Yvonne. Ożenił się z Nią w 1915 roku.
1916 17 września, podczas gdy jego żona była w Besançon, dowiaduje się o narodzinach pierwszego syna Alaina. On walczył w tym czasie ze swoimi zołnierzami na pierwszej linii frontu. W dniu 22 września 1917 został zabity jego brat Henri-Albert, młody oficer. Anthony pisze zbiór wierszy dedykowane swemu nieżyjącemu bratu. W październiku 1918 roku wydał swój pierwszy tomik wierszy "Emotions Poétiques wydrukowany przez Bussiere w Cher, w Saint Amand. Ta niewielka książka liczyła zaledwie 130 stron. Georges Brassens odkrył ją w 1942 roku w księgarni w Porte de Vanves. Brassens był tak podekscytowany poematem, że zaczął pisać do niego muzykę, przerobiając ją kilka razy aż do 1964 roku, a następnie poprawiał go aż do 1969 roku. Po raz pierwszy zaśpiewał go po raz pierwszy w Bobino w grudniu 1972 roku. Antoine poznał tę muzykę w kwietniu 1971 roku, mówiąc od razu: "Cieszę się, że Brassens napisał muzyke do mojego wiersza Les Passantes. Niecałe dwa miesiące później, 21 czerwca 1971 o 23:15, zmarł w Seine-Port w swoim domu . W przeddzień swojej śmierci, powiedział swojej rodzinie: "Już za chwilę usłyszycie jak śpiewają dla mnie Les Passantes ..." Les Passantes przetłumaczono na 18 języków i śpiewano we wszystkich okolicznościach życia. Brassens nigdy osobiście nie spotkał się z Antoinem Polem. W sierpniu 1971 r., zadzwonił do domu Anthonego. Jego żona Yvonne odpowiedziała: "On po prostu umarł ..." Brassens był niepocieszony, bo bardzo liczył na to spotkanie.
Tomasz Misiewicz
Urodzony w 1966 r. Mieszka w Warszawie. Z wykształcenia jest historykiem, z pasji publicystą. Pisuje także wierszyki dla dzieci. Przetłumaczył poetycko na język polski
Urodzony w 1966 r. Mieszka w Warszawie. Z wykształcenia jest historykiem, z pasji publicystą. Pisuje także wierszyki dla dzieci. Przetłumaczył poetycko na język polski
ok. 50-ciu piosenek Brassensa.
LES PASSANTES
Lam Fa Mi
Je veux dédier ce poème,
La7 Rém
A toutes les femmes qu'on aime,
Lam Sol7 Do Mi
Pendant quelques instants secrets,
Fa Mi
A celles qu'on connaît à peine,
Fa Mi
A celles qu'on connaît à peine,
La7 Rém
Qu'un destin différent entraîne,
Lam Sol Lam
Et qu'on ne retrouve jamais
A celle qu'on voit apparaître,
Une seconde à sa fenêtre,
Et qui, preste, s'évanouit,
Mais dont la svelte silhouette,
Mais dont la svelte silhouette,
Est si gracieuse et fluette,
Qu'on en demeure épanoui
A la compagne de voyage,
Dont les yeux, charmant paysage,
Font paraître court le chemin ;
Qu'on est seul, peut-être à comprendre,
Qu'on est seul, peut-être à comprendre,
Et qu'on laisse pourtant descendre,
Sans avoir effleuré la main
A celles qui sont déjà prises,
Et qui vivant des heures grises,
Près d'un être trop différent,
Vous ont, inutile folie,
Vous ont, inutile folie,
Laissé voir la mélancolie,
D'un avenir désespérant
Chères images aperçues,
Espérances d'un jour déçues,
Vous serez dans l'oubli demain,
Pour peu que le bonheur survienne,
Pour peu que le bonheur survienne,
Il est rare qu'on se souvienne,
Des épisodes du chemin
Mais si l'on a manqué sa vie,
On songe avec un peu d'envie,
A tous ces bonheurs entrevus,
Aux baisers qu'on n'osa pas prendre,
Aux baisers qu'on n'osa pas prendre,
Aux cœurs qui doivent vous attendre,
Aux yeux qu'on n'a jamais revus
Alors, aux soirs de lassitude,
Tout en peuplant sa solitude,
Des fantômes du souvenir,
On pleure les lèvres absentes,
On pleure les lèvres absentes,
De toutes ces belles passantes,
Que l'on n'a pas su retenir
http://clarckgaybeul.free.fr/
http://clarckgaybeul.free.fr/7.htm#Passantes
1. Marynarka
http://www.sylwek.efbud.com.pl/www/php/showsong.php?id=1469&hl=marynarka
2. Legenda o zakonnicy
http://www.sylwek.efbud.com.pl/www/php/showsong.php?id=1475&hl=LEGENDA
3. Bulwar czasu przemijającego
http://www.sylwek.efbud.com.pl/www/php/showsong.php?id=1470&hl=BULWAR+CZASU+PRZEMIJAJACEGO
4. Droga czterech piosenek
http://www.sylwek.efbud.com.pl/www/php/showsong.php?id=1477&hl=DROGA+CZTERECH+PIOSENEK
5. Patrioci
http://www.sylwek.efbud.com.pl/www/php/showsong.php?id=1478&hl=PATRIOCI
6. Wenus pośladkowa
http://www.sylwek.efbud.com.pl/www/php/showsong.php?id=1483&hl=wenus+poslaDKOWA
7. Obiekt nawrócony
http://www.sylwek.efbud.com.pl/www/php/showsong.php?id=1484&hl=objekt+nawr%C3%B3cony
8. Mężów cień
http://www.sylwek.efbud.com.pl/www/php/showsong.php?id=1485&hl=m%C4%99%C5%BC%C3%B3w+cie%C5%84
9. Panegiryk
http://www.sylwek.efbud.com.pl/www/php/showsong.php?id=1486&hl=panegiryk
10. Ulotne
http://www.sylwek.efbud.com.pl/www/php/showsong.php?id=1487&hl=ulotne
11. Burza
http://www.sylwek.efbud.com.pl/www/php/showsong.php?id=1493&hl=burza
12. By do biura dostać się
http://www.sylwek.efbud.com.pl/www/php/showsong.php?id=1494&hl=by+do+biura+dostac+si%C4%99
