Sylwek Szweda

Edward Jerzy Stachura, dla przyjaciół Sted (przydomek utworzony z pierwszych dwóch liter nazwiska i imienia, ur. 18 sierpnia 1937 w Charvieu we Francji, zm. 24 lipca 1979 w Warszawie) – polski poeta, pisarz, pieśniarz i wędrowiec (outsider). Przez krótki czas należał do tzw. Orientacji Poetyckiej Hybrydy.
Krytyka, wbrew samemu Stachurze, łączyła jego życie z twórczością. Pomiędzy wykreowanym bohaterem, a realnym pisarzem stawiano znak równości. Konsekwencją takiego postępowania były nieporozumienia w interpretacjach jego tekstów. W tę pułapkę autobiografizmu wpadło wielu czytelników, ponieważ nad prawdę słowa przedkładali dociekania na ile realia książkowe miały pokrycie w rzeczywistości. Dziś jego utwory są wykonywane m.in. przez grupę Stare Dobre Małżeństwo, Jacka Różańskiego (płyta do muzyki Jerzego Satanowskiego), Jana Kondraka, Marka Gałązkę, Hey, Jacka Wojciechowskiego czy Annę Chodakowską. Zajmował się także tłumaczeniem poezji, m.in. Jorge Luisa Borgesa.

1. ”Umieram

   za winy moje i niewinność moją

   za brak, który czuję każdą cząstką ciała i każdą cząstką duszy

   (…)

   bo nawet obłęd nie został mi zaoszczędzony

   bo wszystko mnie boli straszliwie

   bo duszę się w tej klatce

   bo samotna jest dusza moja aż do śmierci

   bo kończy się w porę ostatni papier i już tylko krok i niech

   Żyje Życie

   bo stanąłem na początku, bo pociągnął mnie ojciec i stanę na końcu

   i nie skosztuję śmierci.”