Sylwek Szweda

Andrzej Janeczko  (ur. 1955 w Wysokiem Mazowieckiem) – współtwórca studenckiego teatru "Pad", kabaretu "Ładne Kwiatki". Z Wiesławem Niderausem zdobywcy Złotej Szpilki na Biesiadach Satyry i Humoru w Lidzbarku Warmińskim w 1978 r., zdobywca II nagrody naOgólnopolskim Przeglądzie Piosenki Autorskiej Hybrydy 79 w Warszawie. Współzałożyciel i lider zespołu piosenki kabaretowej Trzeci Oddech Kaczuchy na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie. Z zespołem Trzeci Oddech Kaczuchy i Mają Piwońską oraz Zbigniewem Rojkiem zdobyli Grand Prix i Nagrodę Dziennikarzy za "publicystyczne wartości tekstów" XVIII Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie w roku 1981 za piosenki "Wódz", "Kombajnista" i "Pytania syna poety". W tym samym roku z TOK zdobył I nagrodę w konkursie Interpretacji na KFPP w Opolu. Wydał tomik poezji "Kolegom poetom". Jest autorem i kompozytorem piosenek TOK. Najważniejsze z nich:

"Pytania syna poety",

"Nie umieraj nam inteligencjo",

"Wódz a za wodzem wierni".

Skończył studia pedagogiczne. Równolegle uprawia grafikę (głównie techniki wklęsłodrukowe - akwaforta i akwatinta) i malarstwo. Pisze pracę dyplomową w zakresie grafiki na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi.

 

Trzeci Oddech Kaczuchy – zespół piosenki kabaretowej utworzony w styczniu 1981 przy Wyższej Szkole Pedagogicznej (obecnieUniwersytet Warmińsko-Mazurski) w Olsztynie. Utworzony przez Andrzeja Janeczkę (lidera i autora piosenek), Maję Piwońską i Zbigniewa Rojka.

Po zdobyciu Grand Prix, Nagrody Dziennikarzy "za publicystyczne wartości tekstów", Nagrody Gazety Krakowskiej na XVIII Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie w 1981 roku i I Nagrody w Konkursie Interpretacji Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu do wybuchu stanu wojennego zagrali ogromną ilość koncertów. Później egzystowali i egzystują do dzisiaj w kręgach wykonawców kabaretowych. Otrzymali nagrodę w Kabaretonie na KFPP 1984 za piosenkę Republika Rudych, którą natychmiast zdjęła z afisza cenzura. Swoimi programami i piosenkami uderzali w ówczesny system komunistyczny. Piosenka Wódz była utożsamiana z krytyką I sekretarza PZPR Edwarda Gierka. Kombajnista i Pytania syna poety pokazywały absurdy i nonsensy życia w ówczesnej Polsce.

Po stanie wojennym bardzo ściśle współpracowali z Barbara Wrzesińską, Andrzejem Zaorskim, Karolem Strasburgerem, Maciejem Damięckim, Andrzejem Kopiczyńskim i Romanem Kłosowskim. Przez dziesięć lat związani byli z lubelskim Teatrem Maska. W latach 90. XX wieku nagrali sześć recitali dla II programu TVP. Współpracowali z satyryczną audycją ZSYP Marcina Wolskiego w I programie PR iParafonią kabaretu Długi. Koncertują i grają do dziś.