"I'd like to tell everyone that God's got the whole world
in his hand. I'd like to tell everyone that God can take
nothing and make something out of it for example,
I have accomplished anything, it isw nothing but the grace
of God that has brought me this far..."
Mahalia Jackson January 1965
Joshua Fit The Battle Of Jericho-Mahalia Jackson
Joshua! (Fit the Battle of Jericho)
Cedarmont Kids - Joshua Fought The Battle Of Jericho
Golden Gate Quartet
Joshua Fought The Battle of Jericho
Jozue, Jeszua, Jezus (hebr. יהושׁע - "Jahwe jest jego pomocą") - postać biblijna, bohater Księgi Jozuego, sędzia starożytnego Izraela. Symbol nieugiętości i wierności. Ojciec Jozuego miał na imię Nun.
Jozue był synem Nuna z plemienia Efraima. Urodził się w Egipcie podczas niewoli egipskiej. Jego pierwotne imię to Ozeasz, imię Jozue nadane mu zostało przez Mojżesza. Po śmierci Mojżesza został przywódcą Izraelitów, wprowadził ich do ziemi Kanaan i podbił ją. Żył 110 lat. Po jego śmierci rozpoczął się trudny czas dla ludu Izraela.
Bitwa pod Jerycho – zdobycie miasta pod wodzą Jozuego w toku podboju Palestyny, według chronologii biblijnej w latach 1220 - 1200 p.n.e. Po stronie Izraelitów było około czterdziestu tysięcy wojowników.
Kiedy Izraelici znajdowali się 11 kilometrów od Jerycha, w mieście Szittim, Jozue wysłał dwóch zwiadowców, aby obejrzeli okolicę. Schronili się u nierządnicy Rachab. Dowiedział się o tym król Jerycha i kazał Rachab wydać wysłanników. Jednak kobieta powiedziała żołnierzom, że ci już wyszli z miasta, po czym ukryła Izraelitów na dachu pod łodygami lnu. Przeczuwając zagładę Jerycha, zawarła z nimi umowę, że jej rodzina zostanie oszczędzona. Wysłannicy uciekli do pobliskich gór, a po trzech dniach wrócili do obozu.
Później nastąpiło cudowne przejście ludu Izraela przez rzekę Jordan. Wody rozdzieliły się,
a armia przeszła po suchej powierzchni. Na pamiątkę naród wybrany ustawił w miejscu swojego obozowiska dwanaście kamieni.
Przed bitwą Kanaan stało się Ziemią Świętą. Tę wiadomość przekazał Jozuemu wódz zastępów Pańskich.
Według Księgi Jozuego po stronie Izraelitów było około czterdziestu tysięcy wojowników. Silnie obwarowane miasto zostało zdobyte zgodnie ze wskazówkami danymi przez Boga. Przez sześć dni armia izraelska okrążała miasto. Prowadziło ją siedmiu kapłanów, grających na trąbach z rogów baranich, za nimi podążała Arka Przymierza.
Siódmego dnia Izraelici okrążyli miasto siedem razy. Za każdym razem kapłani grali na trąbach. Przy siódmym przejściu, po poleceniu Jozuego, Izraelici podnieśli okrzyk wojenny, a mury Jerycha natychmiast się rozpadły. Armia wpadła do miasta, wymordowała wszystkich mieszkańców i trzodę. Przy życiu pozostała jedynie rodzina nierządnicy Rachab.
Znajdujące się w Jerychu srebro, złoto, sprzęty z brązu i żelaza zostały poświęcone Bogu. Reszta rzeczy w mieście została naznaczona klątwą.
Później Jozue obłożył klątwą całe miasto: „Niech będzie przeklęty przed obliczem Pana człowiek, który podjąłby się odbudować miasto Jerycho: Za cenę życia swego pierworodnego [syna] założy fundamenty, za cenę życia najmłodszego syna postawi bramy.