Dwie gitary
„Две Гитары” 1857 r. ("Цыганская венгерка" (Węgierski Cygan")
d d/F a a/C E F - A7
Dwie gitary gdzieś po świecie ciągle się tułają,
d d/F a a/C H7 E a - A7
Smutne pieśni za miłością z tęsknoty śpiewają.
d d/F a a/C E E7 F A7
Ech, raz, jeszcze raz, ile tylko rady dasz,
d d/F a a/C H7 E a A7
Ech, raz, jeszcze raz, ile tylko rady dasz.
d d/F a a/C E E7 F A7
Эх, раз, ещё раз, Ещё много-много раз,
d d/F a a/C H7 E a - E7
Эх, раз, ещё раз, Ещё много-много раз.
d d/F a a/C E F - A7
Płaczą, łkają każdej nocy, lecz w dzień się szukają,
d d/F a a/C H7 E a - A7
Gdy nie znajdą, to pamięci, ogień rozpalają.
d d/F a a/C E F - A7
Jest na niebie gwiazd miliony jak dźwięki zaklęte,
d d/F a a/C H7 E a - A7
Gdy na jakąś spojrzą razem, coś w sercu zajęknie.
d d/F a a/C E F - A7
Kiedy ognia żar dogasa, niech odpoczną kości,
d d/F a a/C H7 E a - A7
Może przyśni się tej nocy wspólna pieśń Miłości.
d d/F a a/C E F - A7
A gdy rankiem słońce wstanie, mgła zawionie chłodem,
d d/F a a/C H7 E a - A7
Dwie gitary się obudzą, by znów ruszyć w drogę.
28.06.2016
DWIE GITARY - Sylwek Szweda
Стефан Данилевский - Две гитары (Куплеты)
Высоцкий Две гитары за стеной
«Две гитары за стеной»
Аркадий Северный - Две гитары (А.А.Григорьев)
"ДВЕ ГИТАРЫ"-Roby Lacatos and Angel Eszterházy -"TWO GUITARS"
Назим Эмирагаев - "Две гитары" (гр. Штар) Оренбург
Alexander Chevtschenko - Две гитары
Deanna Durbin -- Два гитара.
Олег Погудин "Две гитары"(Deux guitares)
Две гитары - Татьяна Иванова
Boris Christoff (Борис Христов) Две гитары за стеной жалобно заныли
Мюзикл ЯРЪ - Две гитары (Женя Отрадная и Андрей Цветков)
ДВЕ ГИТАРЫ ЗА СТЕНОЙ Алла БАЯНОВА
Две гитары за стеной
Dwie gitary - Artur Vanyan - Barwy duszy Romanse rosyjskie i cygańskie
Юл Бриннер и Алеша Димитриевич - Две гитары - Редкое Видео
"Две гитары - Dwie gitary" śpiewa Borys Somerschaf
Dwie gitary.wmv
Валентина Пономарева - Две гитары
Tomek Opoka - Ech, raz, jeszcze raz
Ej raz - Wojciech Młynarski
Шарль Азнавур Две гитары
Gypsy song | Цыганские песни | Две гитары | Володя Поляков
караоке две гитары dan
Иван Ребров ДВЕ ГИТАРЫ
Романс - Две гитары. Цыганочка. Аккорды на гитаре Am
Как играть на гитаре: Цыганочка просто и красиво - 2 варианта
Две гитары поет Олег Погудин запись 1999г..
Цыганская венгерка
Две гитары - Dvije Gitare - Two Guitars - Zwei Gitarren
Two Guitars - Russian Gypsy Music
Романс Две гитары - Цыганочка. Аккорды, бой, перебор. Как играть на гитаре.
GRIGORIEW APOLLON ALEKSANDROWICZ
ur. 28 VII 1822 w Moskwie, zm. 7 X 1864 w Petersburgu, pisarz, krytyk
lit., tłumacz. Uchodzi za jednego z ostatnich rosyjskich romantyków, ale przeciwnik idei rewolucyjno-romantycznych. Sięgał chętnie do tradycji poezji ludowej. Jego wiersze mają w znacznej mierze charakter filozoficzny, np. Stichotworienija(1846). Autor prac o twórczości ludowej oraz współczesnych mu pisarzach rosyjskich. Polskie przekłady w Dwa wieki poezji rosyjskiej (1954).
lit., tłumacz. Uchodzi za jednego z ostatnich rosyjskich romantyków, ale przeciwnik idei rewolucyjno-romantycznych. Sięgał chętnie do tradycji poezji ludowej. Jego wiersze mają w znacznej mierze charakter filozoficzny, np. Stichotworienija(1846). Autor prac o twórczości ludowej oraz współczesnych mu pisarzach rosyjskich. Polskie przekłady w Dwa wieki poezji rosyjskiej (1954).
Studiował prawo na uniw. w Moskwie (1838-42); pracował
nast. jako bibliotekarz, urzędnik i nauczyciel; początkowo
jego poglądy były pełne sprzeczności; od ateizmu przechodził
do głębokiej wiary, ascezy i związków z masonami; zainteresowanie
socjalizmem utopijnym Ch. Fouriera łączył z wypowiedziami
rewolucyjnymi; pochwałę realizmu, krytykę indywidualizmu
romantycznego godził z propagowaniem idei wolnej
woli, przeciwstawianej „fatalizmowi" szkoły naturalnej;
nast. jako bibliotekarz, urzędnik i nauczyciel; początkowo
jego poglądy były pełne sprzeczności; od ateizmu przechodził
do głębokiej wiary, ascezy i związków z masonami; zainteresowanie
socjalizmem utopijnym Ch. Fouriera łączył z wypowiedziami
rewolucyjnymi; pochwałę realizmu, krytykę indywidualizmu
romantycznego godził z propagowaniem idei wolnej
woli, przeciwstawianej „fatalizmowi" szkoły naturalnej;
1850-56, należąc do tzw. „młodej redakcji" miesięcznika
„Moskwitianin", G. akcentował chrzęść, wzorce mor., wiarę
w prawdziwy demokratyzm prawosławia (mimo niechęci do
oficjalnej Cerkwi), ideę wiecznego, niezmiennego życia, tajemniczej
złożoności duszy, intuicyjnego poznania w sztuce
(wpływ F.W.J. Schellinga i Th. Carlyle'a); sprzeciwiał się poglądom
o samowolnym kierowaniu życiem (kieruje nim boska
twórczość). Swoją krytycznolit. metodę nazywał G. krytyką
organiczną, przeciwstawiając ją zarówno krytyce artyst.,
broniącej zasad sztuki „czystej", jak i krytyce utylitarnej; na
pierwszy plan wysuwał problemy etyczne; występował w
obronie „samoistności narodowej". Od 1861 wspólnie z F.M.
„Moskwitianin", G. akcentował chrzęść, wzorce mor., wiarę
w prawdziwy demokratyzm prawosławia (mimo niechęci do
oficjalnej Cerkwi), ideę wiecznego, niezmiennego życia, tajemniczej
złożoności duszy, intuicyjnego poznania w sztuce
(wpływ F.W.J. Schellinga i Th. Carlyle'a); sprzeciwiał się poglądom
o samowolnym kierowaniu życiem (kieruje nim boska
twórczość). Swoją krytycznolit. metodę nazywał G. krytyką
organiczną, przeciwstawiając ją zarówno krytyce artyst.,
broniącej zasad sztuki „czystej", jak i krytyce utylitarnej; na
pierwszy plan wysuwał problemy etyczne; występował w
obronie „samoistności narodowej". Od 1861 wspólnie z F.M.
Dostojewskim oraz N.N. Strachowem rozwijał program tzw.
poczwiennictwa (historyzm i zainteresowanie problemami
społ.); propagował „powrót do gleby" ojczystej, ale bez rezygnacji
z europeizmu; wierzył w syntezę tradycji nar. z rozwojem
osobowości (widząc ją np. w twórczości A.S. Puszkina);
życzliwie ustosunkowywał się też do narodu pol. w okresie
nasilenia carskiego despotyzmu (m.in. w redagowanym 1863-
64 piśmie „Jakor").
poczwiennictwa (historyzm i zainteresowanie problemami
społ.); propagował „powrót do gleby" ojczystej, ale bez rezygnacji
z europeizmu; wierzył w syntezę tradycji nar. z rozwojem
osobowości (widząc ją np. w twórczości A.S. Puszkina);
życzliwie ustosunkowywał się też do narodu pol. w okresie
nasilenia carskiego despotyzmu (m.in. w redagowanym 1863-
64 piśmie „Jakor").
Za życia G. ukazały się Stichotworienija (Ptb 1846), ponadto
dramat Dwa egoizma (Riepiertuar i pantieon (1845) z. 12,
661-743) oraz opowieść Odin iz mnogich (Riepiertuar i pantieon
(1846) z. 6, 487-547, z. 7, 84-101, z. 10, 18-42); pośmiertnie
wydano Sobranije soczinienij (I-II, Mwa 1915-16),
Stichotworienija (Le 1937), Izbrannyje proizwiedienija (Le
1959), Stichotworienija i poemy (Mwa 1978), Litieraturnaja
kritika (Mwa 1967), Estietika i kritika (Mwa 1980), Wospominanija
(Le 1980). G. tłumaczył m.in. pisma Sofoklesa, W.
Szekspira, G.G. Byrona i J.W. Goethego; twórczość G. „odkryli"
dopiero symboliści ros. (m.in. A.A. Błok).
dramat Dwa egoizma (Riepiertuar i pantieon (1845) z. 12,
661-743) oraz opowieść Odin iz mnogich (Riepiertuar i pantieon
(1846) z. 6, 487-547, z. 7, 84-101, z. 10, 18-42); pośmiertnie
wydano Sobranije soczinienij (I-II, Mwa 1915-16),
Stichotworienija (Le 1937), Izbrannyje proizwiedienija (Le
1959), Stichotworienija i poemy (Mwa 1978), Litieraturnaja
kritika (Mwa 1967), Estietika i kritika (Mwa 1980), Wospominanija
(Le 1980). G. tłumaczył m.in. pisma Sofoklesa, W.
Szekspira, G.G. Byrona i J.W. Goethego; twórczość G. „odkryli"
dopiero symboliści ros. (m.in. A.A. Błok).
U.A. Guralnik, Litieraturno-kriticzeskoje nasledije Apollona G., Woprosy litieratury (1964) z. 2, 72-91; A.P. Marczik, „Organiczeskaja kritika" Apollona G.. Izwiestija Akademii Nauk SSSR. Otdielenije Litieratury i Jazyka 25(1966) z. 6, 514-522; A. Walicki, Apollon G. Rosyjska filozofia i myśl społeczna od Oświecenia do marksizmu, Wwa 1973, 320-327; J. Lehmann, Der Einfluss der Philosophie des deutschen Idealismus in der russischen Literaturkritik des 19. Jahrhunderts. Die „organische Kritik" Apollon A. Grigofevs, Hei 1975; A. Ospowat, Apollon G. w sowrìemìennych izdanijach, Woprosy litieratury (1982) z. 4, 222-230.
Iwan Wasiljew (1810 -1870) - wybitny cygański muzyk XIX wieku, dyrygent słynnego cygańskiego chóru, wokalista, gitarzysta i kompozytor, autor słynnego "Węgierskiego Cygana", znany jako "Gipsy".
ВАСИЛЬЕВ Иван Васильевич (1810-е – 1870-е гг.) – выдаю-щийся цыганский музыкант XIX столетия, дирижер знамени-того цыганского хора, певец, гитарист и композитор. Именно Ивану Васильеву, как наиболее талантливому музыканту, а не сыновьям или другим родственникам, передал перед смертью в 1848 году И.О. Соколов руководство своим хором. В 50-70-е гг. хор прославился в Москве исполнением русских песен и бытовых романсов в своеобразной хоровой манере московских цыган. Исполнение песен было лишено оттенка вульгарности, который приобрели позднее цыган-ские хоры. Хор высоко ценили А. Островский, И. Горбунов, Ап. Григорьев, А. Фет и другие. А.Н. Островский записал от Васильева ряд старинных русских песен; одна из них – "Исходила младенька" – использована М. Мусоргским в опере «Хованщина» (песня Марфы "Исходила младешень-ка"). Васильев первым ввел в хоре ансамблевое пение – трио и квартеты. Он был автором популярных в быту романсов и песен и стал первым цыганским композитором, чьи произведения издавались: известно около двадцати опубликованных песен Васильева.
ДВЕ ГИТАРЫ
Романсы
(Аполлон Григорьев, Иван Васильев) Dm Am
Две гитары за стеной
E7 F
Жалобно заныли.
Dm Am
С детства памятный мотив:
E7 A7
Милый, это ты ли?
Припев:
Dm Am
Эх, раз! Еще раз!
E7 A7
Еще много, много раз!
Dm Am
Эх, раз! Еще раз!
E7 Am
Еще много, много раз!
Ах, тебя я узнаю,
Ход твой в ре миноре,
И мелодию твою
В частом переборе.
припев
Под горою да ольха,
На горе да вишня,
Парень девку полюбил,
Да та замуж вышла.
припев
Скучно, грустно, грустно мне,
Грустно мне, мальчонке,
На чужой да на чужой,
На чужой сторонке.
припев
Поговори же ты со мной,
Подруга семиструнная.
Вся душа полна тобой,
А ночь такая лунная!
TWO GUITARS
At least you will talk to me
O' seven-stringed friend of mine
My soul is overwhelmed by sorrow
At this full moon night
There, a star is shining
So brightly and grievously
With its rays it stirs my heart
Mordantly mocking it
What does she need of a heart?
On her own she knows
That my life is shackled to her feet
With many years of sorrow
O' life, my life
Bring our hearts close together
You, you will be free from sin
And me, let the people judge my fate
From dawn to dawn
I grief, distress and mourn
So sing for me, sing it through
That unfinished song
Two guitars began to tinkle
And plaintively to whine
A childhood's long lost melody
Are you still that old friend of mine...
Eh, do it once, do it twice
And many many times more
Eh, do it once, do it twice
And many many times more
