słowa: Kornel Makuszyński (pseud. Stary Kapral)
G C D7 G
Ej, dziewczyno, ej, niebogo, jakieś wojsko pędzi dro-ogą,
a D7 G C G D7 G
skryj się za ściany, skryj się za ściany, skryj się, skryj! Skryj się, skryj!
A7 D A7 D7
Ja myślałam, że to maki, że ogniste lecą pta-aki,
G C G D7 G
a to ułany, ułany, uła-a-any! /bis
G C D7 G
Strzeż się tego, co na przedzie, co na karym koniu je-edzie,
a D7 G C G D7 G
oficyjera, oficyjera, strzeż się, strzeż, strzeż się, strzeż.
A7 D A7 D7
Jeśli wydam mu się miła, to nie będę się broni-iła,
G C G D7 G
niech mnie zabiera, zabiera, zabie-e-era! /bis
G C D7 G
Serce weźmie i pobiegnie, potem w krwawym polu le-egnie,
a D7 G C G D7 G
zostaniesz wdową, zostaniesz wdową, strzeż się, strzeż, strzeż się, strzeż.
A7 D A7 D7
Łez ja po nim nie uronię, jego serce mym zasło-onię,
G C G D7 G
Bóg go zachowa, zachowa, zacho-o-owa! /bis
Serce piosnką ci zamroczy, chorągiewką zwiedzie o-oczy
I pogna w dale, i pogna w dale, strzeż się, strzeż! Strzeż się, strzeż!
Będzie oczu miał aż cztery, dojrzy pruskie grenadie-ery –
To go ocali, ocali, oca-a-ali. /bis
Ej, dziewczyno, ej, jedyna, pozostawi ci on sy-yna.
Zginiesz zdradziecko, zginiesz zdradziecko! Strzeż się, strzeż! Strzeż się, strzeż!
Zrobię zeń wielkiego pana i wychowam na uła-ana.
Warszawskie dziecko, warszawskie dziecko, warszawskie dzie-e-ecko. /bis
Ej dziewczyno, ej niebogo - Maki - Przekorna dziewczyna
Maki Ej, dziewczyno, ej niebogo - Pieśni legionów
Hej dziewczyno - Przekorna dziewczyna - Piosenka Patriotyczna
Kult - Sowieci 1984r. [Utwory dotąd niepublikowane]
KULT Sowieci
Kornel Makuszyński
Urodzony 8 stycznia 1884 roku w miejscowości Stryj.
Informacje zawarte w publikacjach nie są zgodne co do daty urodzenia autora, jedna z publikacji podaje odmienną datę – 13 lipca 1884 r.
Zmarł 31 lipca 1953 w Zakopanem.
Na Uniwersytecie Lwowskim ukończył filozofię, a dalsze studia odbywał w Paryżu. Debiutował jako poeta na łamach tygodnika „Słowo Polskie” w 1902 r. W sześć lat później ukazał się jego pierwszy tomik wierszy Połów gwiazd. Podczas I wojny światowej mieszkał w Kijowie. Był kierownikiem literackim w Teatrze Polskim, którego dyrekcję sprawowała Stanisława Wysocka. Po odzyskaniu niepodległości wrócił do kraju i poświęcił się pracy literacko-dziennikarskiej. Napisał ponad 30 książek, spośród których Bezgrzeszne lata, Panna z mokrą głową, Awantura o Basię, Szatan z siódmej klasy, O dwóch takich, co ukradli księżyc i wiele innych, a także Przygody koziołka Matołka oraz Awantury i wybryki małej małpki Fiki-Miki cieszyły się oraz cieszą nadal poczytnością nie tylko wśród dzieci i młodzieży. Tworzył także teksty piosenek wojskowych. Ogłosił je drukiem w 1919 r. w zbiorku Piosenki żołnierskie. Jest m.in. autorem znanego kiedyś powszechnie utworu Maki, zaczynającego się słowami: „Ej, dziewczyno, ej, niebogo, jakieś wojsko pędzi drogą”, do której muzykę skomponował Stanisław Niewiadomski. W latach 1920–1924 był redaktorem literackim czasopisma „Rzeczpospolita”. Współpracował także ściśle z „Warszawianką” i „Ilustrowanym Kurierem Codziennym”, zamieszczając na łamach tych pism felietony oraz krytyki teatralne. W 1926 r. wyróżniony został państwową nagrodą literacką za poemat Pieśń o Ojczyźnie. W latach II wojny przebywał pewien okres w Warszawie. W 1944 r. podczas powstania, jak podaje Lesław M. Bartelski w książce Mokotów, Kornel Makuszyński napisał piosenkę Śpiew Czerniakowa i podpisał ją pseudonimem „Stary kapral”. Po wojnie osiadł w Zakopanem.
Niewiadomski Stanisław ur. 14 listopada 1859 w Soposzynie koło Żółkwi. Zmarł 15 sierpnia 1936 we Lwowie. Kompozytor, pedagog, twórca muzyki. Kształcił się początkowo w grze na fortepianie u Karola Mikulego i Stefana Wittego we Lwowie. W latach 1882–1885 studiował kompozycję w Konserwatorium Towarzystwa Przyjaciół Muzyki we Wiedniu. W 1885 r. kształcił się prywatnie u przebywającego wówczas we Wiedniu ![]()
Ignacego Jana Paderewskiego
. Po roku odbył jeszcze uzupełniające studia kompozytorskie u Salomona Jadassohna w Lipsku. W 1887 r. objął stanowisko profesora w Konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. Funkcję tę pełnił do wybuchu I wojny światowej. Od 1919 r. był profesorem estetyki i historii muzyki w Konserwatorium Warszawskim. W 1928 r. przeszedł na emeryturę.
Jako kompozytor opublikował szereg utworów – 2 symfonie, 4 uwertury do koncertów, muzykę kameralną, kwartety smyczkowe, utwory fortepianowe (m.in. Morceaux, Theme et variations, Polonaise et Cracovienne), pieśni solowe. Skomponował muzykę do poezji
![]()
Adam Asnyka,
![]()
Adama Mickiewicza,
![]()
Marii Konopnickiej,
![]()
Kornela Makuszyńskiego, dwie kantaty do tekstów
![]()
Kornela Ujejskiego i
![]()
Kazimierza Tetmajera. Był autorem pieśni religijnych i kolęd na głosy solo, chór i orkiestrę. W jego dorobku wyróżniały się przede wszystkim pieśni na głos z towarzyszeniem fortepianu, oparte na śpiewnej, prostej melodyce. Łączył w nich ich motywy własne z elementami ludowymi i narodowymi oraz wpływami muzyki zachodnioeuropejskiej, m.in. romantyków niemieckich. Był także recenzentem i publicystą muzycznym w czasopismach warszawskich.
Hej dziewczyno! Hej niebogo! /C
Jakieś wojsko idzie drogą! /F G7 C
Schowaj pieniądze, schowaj zegarek! /d G7 C
Kryj się, kryj! /F C G7 C
A ja myślałem, że to oni, /D7 G
Że to banda bandę goni, /D7 G7
A to Czerwoni! Czerwoni! /C F C
Kryj się, kryj! / G7 C
A ten gruby, co na przedzie /C
Na kradzionym koniu jedzie, /F G7 C
To Rokosowski, marszałek polski! /d G7 C
Kryj się, kryj! /F C G7 C
A ja myślałem, że to śmieci, /D7 G
Że to gówno z nieba leci, /D7 G
A to Sowieci! Sowieci! /C F C
Kryj się, kryj! /G7 C
Przyjdą nocą {eja!}, zgwałcą srodze, /C
Na kradzionej gdzieś podłodze, / F G7 C
Zostawią z dzieckiem! Dzieckiem radzieckiem! /d G7 C
Kryj się, kryj! /F C G7 C
A ja myślałem, że to trzewik, /D7 G
Że to kryty słomą chlewik, /D7 G
A to Bolszewik! Bolszewik! /C F C
Kryj się, kryj! /G7 C
A ja myślałem, że to oni, /C
Że to banda bandę goni, /F G7 C
A to Czerwoni! Czerwoni! /d G7 C
Kryj się, kryj! /F C G7 C
A ja myślałem, że to śmieci, /D7 G
Że to gówno z nieba leci! /D7 G
A to Sowieci! Sowieci! /C F C
Kryj się, kryj! /G7 C