Staruszkowie
(Hymn POLSKIEGO AZYLU DLA STARSZYCH LUDZI)
( C a F G )x2
C a
Idą ulicą starsi ludzie,
F G
Nie martwią się niczym - są na luzie!
C a
Całkiem spoko i uśmiechnięci,
F G
Choć świat wokół jest kopnięty.
C a F G
A ja jaj, a ja jaj, a ja ja ja jaj,
C a F G
A ja jaj, a ja jaj, a ja ja ja jaj.
Na przejściu dla pieszych ledwo zdążyć mogą,
Kierowcy na gaz dociskają nogą;
A oni patrzą na nich zdziwieni:
„Dokądże tak pędzą ci ludzie szaleni?”
A ja jaj, a ja jaj, a ja ja ja jaj,
A ja jaj, a ja jaj, a ja ja ja jaj.
I choć ten świat myśli, że nic już nie mogą,
I że im starość odebrała rozum;
Lecz serca mają wielkie i jasne jak słońce,
Bez takich serc ten świat już dawno by się skończył.
A ja jaj, a ja jaj, a ja ja ja jaj,
A ja jaj, a ja jaj, a ja ja ja jaj,
A ja jaj, a ja jaj, a ja ja ja jaj,
A ja jaj, a ja jaj, a ja ja ja jaj.
28.12.2003
Hymn POLSKIEGO AZYLU DLA STARSZYCH LUDZI
dedykujemy: Pradziadkom Wilhelmowi i Bronisławie Kaczmarkom, Babci Ani
Jaroszek - Lis z domu Kaczmarek, Eli Basista, cioci Trudzi, Celinie Bywalec, Janowi
Jurasowi, babci Janeczce Szweda z domu Lis i w ogóle wszystkim starszym ludziom
o wielkich sercach - lista jest wciąż otwarta…
Powiadacie:
Nuży nas obcowanie z dziećmi.
Macie słuszność.
Mówicie:- Bo musimy się zniżać do ich pojęć.
Zniżać, pochylać, naginać, kurczyć.
Mylicie się. Nie to nas męczy.
Ale że musimy się wspinać do ich uczuć.
Wspinać, wyciągać na palcach, stawać, sięgać.
Żeby nie urazić.
Janusz Korczak
