Co warto
( G A0 G A0 C D G )
G A0
Zwalić by można się z nóg
G A0
Co rusz, co krok;
C D G
Co noc to szloch i rozpacz
D
Ale czy warto?
A
Może nie warto?
C
Chyba nie warto…
G
Raczej nie warto.
C D G
Nie, nie - nie warto.
Zginąć by można jak nic:
Do żył jest nóż;
Lub w dół na bruk z wysoka.
Ale czy warto?
Może nie warto?
Chyba nie warto…
Raczej nie warto.
Nie, nie - nie warto.
Jechać by można do miast
Lub w las, na błoń;
Na koń i goń nieboskłon.
Ale czy warto?
Może nie warto?
Ech, chyba warto…
Tak, tak, - to warto.
Bardzo to warto.
O, tak - to warto.
Jeszcze jak warto!
1980
Edward Stachura - (1937-1979), pisarz; urodzony we Francji, od 1948 w kraju; w swej twórczości dał przejmujący wyraz poczuciu egzystencjalnego lęku i odrazy do życia w warunkach współcz. cywilizacji; jego bohaterowie wrażliwi, wyobcowani samotnicy przeżywają swój los jako „bezustanną ucieczkę przed śmiercią”, przyjmując postawę daremnego i bezsilnego buntu; liryki, poematy, opowiadania (Falując na wietrze 1966), powieści (Cała jaskrawość 1969, Siekierezada 1971, Się 1977), opowieść poet. Wszystko jest poezja (1975) i dialog poet.-filoz. wyrosły z fascynacji buddyzmem Fabula rasa. Rzecz o egoizmie (1979); twórczość i osoba Stachury stały się, zwł. po jego tragicznej śmierci, obiektem kultu w środowiskach młodzieżowych; Poezja i proza (t. 1-5 1982).
*
*
A kiedy ona cię kochać przestanie, zobaczysz noc w środku dnia, czarne niebo zamiast gwiazd, zobaczysz wszystko to samo, co ja.
Edward Stachura (1937-1979)
