Obława
( a C G C / F E )x2 E/
a C G C
Skulony …
F E
I …
a C G C
Wtem …
F E
Łeb …
a F E a
…
F E
…
a F E a
…
F E
…
Ref. … F E
Te …
a C G C
Krąg …
F E a ( a E / a E )
Ciała …
… F E
Bo …
a C G C
Gdym …
F E
Ujrzałem …
a F E a
…
F E
…
a F E a
…
F E
…
… F E
Lecz …
a C G C
A …
F E
I …
a F E a
…
F E
…
a F E a
…
F E
…
a C G C
Wyrwałem …
F E
Lecz …
a C G C
Leżałem …
F E
Po …
a F E a
…
F E
…
a F E a
…
F E
…
F E
Bo …
a C G C
Gdym …
F E
Ujrzałem …
a F E a
…
F E
…
a F E a
…
F E
…
… F E
Lecz …
a C G C
A …
F E
I …
a F E a
…
F E
…
a F E a
…
F E
…
a C G C
Wyrwałem …
F E
Lecz …
a C G C
Leżałem …
F E
Po …
a F E a
…
F E
…
a F E a
…
F E
…
Jacek Kaczmarski - Obława (1980)
Jacek Kaczmarski Obława
Jacek Kaczmarski - Obława 1 - 4
Włodzimierz Siemionowicz Wysocki (właśc. Владимир Семёнович Высоцкий, Władimir Wysocki) (ur. 25 stycznia 1938, zm. 25 lipca 1980) – aktor, pieśniarz, poeta rosyjski. Jako aktor zyskał sławę swoimi kreacjami w Teatrze na Tagance oraz kilkoma rolami filmowymi. Dla większości był przede wszystkim pieśniarzem. Śpiewał niskim, ochrypłym barytonem, przy akompaniamencie gitary (później również z orkiestrą) pieśni trudne, wymagające kunsztu aktorskiego i ekspresji. Pierwotnie pod wpływem twórczości Okudżawy, dość szybko znalazł własną drogę wyrazu. Enfant terrible radzieckiej sceny rozrywkowej, nigdy nie zyskał uznania w oczach władz radzieckich.
Prowadził nerwowy i artystycznie chaotyczny tryb życia, był uzależniony od alkoholu i narkotyków. W decydującym stopniu doprowadziło to do jego przedwczesnej śmierci na zawał serca. Jego śmierć poruszyła całą Rosję, a pogrzeb w wyludnionej z powodu igrzysk olimpijskich Moskwie zgromadził tłumy. Do dziś jego grób tonie w kwiatach, a wielbiciele jego twórczości starają się zgłębić fenomen Wysockiego.
Jacek Kaczmarski (ur. 22 marca 1957 r. w Warszawie, zm. 10 kwietnia 2004 r. w Gdańsku) – polski poeta, prozaik, piosenkarz, twórca tekstów piosenek. Znany głównie dzięki piosenkom o tematyce historycznej (Rejtan, czyli raport ambasadora; Sen Katarzyny II) i społeczno-politycznej (Mury, Nasza klasa, Obława).
Postać powszechnie kojarzona z etosem pierwszej Solidarności oraz stanem wojennym – okresem, kiedy jego liryka, rozpowszechniana w nieoficjalnych wydawnictwach, identyfikowana była jako głos antykomunistycznej opozycji.
W opinii społecznej utrwalił się wizerunek Kaczmarskiego jako barda z gitarą śpiewającego „protest-songi”, choć jego twórczość wykraczała daleko poza ten stereotyp.
W 1979 r. wraz z Przemysławem Gintrowskim i Zbigniewem Łapińskim przygotował program poetycki Mury. Następnym wspólnym programem był Raj. W roku 1981 Jacek Kaczmarski zdobył nagrodę dziennikarzy na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego, następnie (w sierpniu) drugą nagrodę na Festiwalu Piosenki Prawdziwej w Gdańsku. Kolejne programy to Muzeum – poetyckie interpretacje polskiego malarstwa nawiązujące do ostatnich dwustu lat polskiej historii oraz Krzyk – z tytułowym utworem napisanym do obrazu Edwarda Muncha. Utwór Mury stał się, wbrew pierwotnemu znaczeniu, hymnem rodzącej się Solidarności i antykomunistycznej opozycji.
