BAL w CAMACHA - Sylwek Szweda
Portugal - Madeira - Folk Dance-House Music
Baile das Camacheiras - Grupo Folclórico da Casa do Povo da Camacha
Madeira Funchal Folclore Grupo Monteverde - Baile das Camacheiras (the girls from Camacha)
Traditional dance from the Madeira Islands at the Feast (11 min. 34 sek.)
Camacha: Cortejo Etnográfico
Está basado en la contradanza traída por los ingleses. Fue adoptada por la Fraguesia de Camacha donde con el tiempo adquirió sus características actuales. Es una danza muy particular en donde los camacheiros (Hombres y mujeres) se invitan unos a otros a bailar, mientras los cantantes y músicos improvisan algunos cantos que giran entorno de las costumbres de la región. Dependiendo del ánimo puede durar muchas horas.
Algunas personas piensan que este baile es dedicado a las conocidas floristas de Camacha que van al Mercado “Dos Lavradores” de Funchal, a vender sus ramos. Es considerado una de las danzas más originales y representativos del folklore madeirense.
Aquí les dejo la letra de la canción...
Aquí les dejo un reproductor para escuchen la canción.
"Baile das Camacheiras"
I
As meninas da Camacha
Cuando nao tem que facer (bis)
Vao a noite ao bailarico
Acaba ao amanhecer (bis)
CORO
Santo Antoninho da Serra
Escondido entre as Feiteiras (bis)
Vai o Santo a Camacha
Ver o baile das Camacheiras (bis)
II
Este ano fui a Camacha
Ver Camacherias a bailar (bis)
Fiquei la enamorado
Para o ano la vou casar (bis)
CORO
III
Santo Antoninho da Serra
Um santo namoradeiro (bis)
Foi a namorar a Camacha
Pa se tornar camacheiro (bis)
CORO
IV
Nossa señora do Monte
Combinou con Sao Joao
Para irem a Camacha
Ver a festas que la vao
Festa dos Santos Populares są jednymi z największych tradycyjnych festiwali na całej wyspie. Te uroczystości są dedykowane trzem popularnym świętym, Santo Antonio (św. Antoni), São João (św. Jan) i São Pedro (św. Piotr).
Obchody zaczynają się od św. Antoniego w pięknym kościele Santo António, z paradą, tradycyjnymi przysmakami i wspaniałą rozrywką. Święty Antoni jest patronem miłości, podczas tego święta ludzie rozpalają ogniska na ulicach i zgodnie z tradycją skaczą przez nie – mówi się, że ten kto skoczy najwyżej będzie miał szczęście w miłości. W trakcie festiwalu zawiera się także wiele małżeństw.
Św. Jan jest najpopularniejszym świętem obchodzonym na wyspie. W Funchal odbywają się tradycyjne uroczystości, podczas których lokalne sklepy przygotowują swoje ołtarze, następnie wszyscy biorą udział w tradycyjnej uroczystości “marchas Populares” z rozrywką i wspaniałym jedzeniem.
Święty Piotr to opiekun rybaków, największe uroczystości odbywają się w portach rybackich Câmara de Lobos i Ribeira Brava.
W Câmara de Lobos odbywają się połączone obchody św. Piotra i festiwalu czarnego pałasza (Festa da Espada Preta) z muzyką na żywo, tradycyjnymi tańcami, pokazem sztucznych ogni i stoiskami spożywczymi usytuowanymi w okolicach portu, gdzie można cieszyć się smakiem specjałów Madery.
Festiwal czarnego pałasza służy promowaniu jednego z najbardziej typowych specjałów z Madery, jest również hołdem dla lokalnych rybaków, którzy od pokoleń zajmują się połowem tych ryb.
W Ribeira Brava mają miejsce wielkie tradycyjne uroczystości, które trwają przez całą noc, ulice są ozdobione kolorowymi kwiatami, tętnią muzyką na żywo i tradycyjnym tańcem, wzdłuż plaży ustawione są stragany. Wszyscy chcą wziąć udział w tradycyjnym i niezwykle popularnym przejeździe nocnym między Funchal i Ribeira Brava. Na koniec odbywa się malownicza procesja łodzi na morzu a o północy odbywa się wielki pokaz sztucznych ogni.
https://aterradosmeusavos.blogspot.com/2008/03/baile-das-camacheiras.html?fbclid=IwAR1PNi4OeaqXwJ377TOSkKXbE5hIvvHleOBbuEMHmpRAPpxj19oW3a-PJF
Patron rzeczy zagubionych, św. Antoni z Padwy to jeden z najbardziej znanych świętych Kościoła katolickiego. 13 czerwca Kościół wspomina św. Antoniego z Padwy. O patronie rzeczy zagubionych i tych, które warto odnaleźć, rozmawiamy z ojcem Sylwestrem Bartoszewskim, który na co dzień posługuje w Padwie.
Antoni urodził się w Lizbonie w 1195 roku. Chwilą przełomową w jego życiu był moment, kiedy wstąpił do augustianów. Tam studiował w Coimbrze. Kiedy pięciu naszych braci wróciło w trumnach do Portugalii z Maroka, gdzie ponieśli śmierć męczeńską ze strony Muzułmanów, św. Augustyn również zapragnął oddać życie za Jezusa. Jednakże wola Boża była inna. W Maroko zaraził się malarią i musiał wrócić do Portugalii, jednak podczas podróży statkiem, przez burzę, musiał popłynąć na Sycylię. Tam wybrał się do oddalonego niedaleko Asyżu, gdzie poznał św. Franciszka, który na trzy ostatnie lata życia przysłał pierwszych swoich braci do Padwy. W tym mieście św. Antoni się uświęca i umiera, mając zaledwie 36 lat. Na jego grobie dzieją się liczne cuda, a jego uczeń i następca, błogosławiony Łukasz Belludi rozpoczyna budowę Bazyliki św. Antoniego w Padwie.
Św. Antoni chce uczyć, że nasze całe życie musi być na co dzień zawsze na nowo poszukiwaniem woli Bożej.
Często mówimy o atrybutach, które posiada św. Antoni. Można do nich zaliczyć Pismo Święte, dzieciątko Jezus, lilię i chleb dla biednych. One w pewien sposób streszczają nauczanie św. Antoniego. Lilia jako symbol czystości i mądrości, często występuje wraz ze zwiastowaniem Maryi. Chleb dla biednych do dziś jest rozdawany ubogim i nie tylko w naszych klasztorach. W 1982 roku, kiedy papież Jan Paweł II przyjechał do Padwy, by podziękować Bogu za wstawiennictwem św. Antoniego za cudowne i ocalałe życie, podkreślił: Znajomość Pisma Świętego pomaga nam w ukochaniu i spotkaniu Jezusa Chrystusa.
W bazylice w Padwie znajduje się grób św. Antoniego i pielgrzymi często pytają: "Dlaczego język nie jest pochowany wraz z ciałem?" W 1263 roku, czyli około 30 lat po śmierci św. Antoniego, przybył do Padwy św. Bonawentura, który był generałem i najwyższym przełożonym dla naszego zakonu (po św. Franciszku z Asyżu). Po przybyciu otworzył trumnę i okazało się, że cały układ głosowy św. Antoniego był nienaruszony. To Pan Bóg zachował tę część ze względu na to, jak św. Antoni pięknie opowiadał o życiu Jezusa. Dlatego w XVIII wieku wybudowano kaplicę relikwii i tam w środkowym oknie umieszczono relikwię szczęki św. Antoniego, a poniżej relikwię jego języka oraz strun głosowych. W bazylice są również umieszczone relikwie św. Wota, św. Jana Pawła II i św. Faustyny. Mamy wiele pamiątek, ale to, co chciał nam powiedzieć św. Antoni, to to, że język i struny głosowe służą do chwalenia Pana Boga. Jak mówił św. Antoni, język ma dwoje drzwi, czyli zęby i usta. Dlatego zanim cokolwiek powiemy, musimy pomyśleć, w jaki sposób wyrazić naszą myśl, żeby nikogo nie urazić.
https://www.onet.pl/informacje/glos24/dzis-wspomnienie-niezwyklego-swietego-jego-jezyk-nie-ulegl-rozkladowi-dlaczego/z5yyeh0,30bc1058?fbclid=IwAR0wGe8n3OM7XcIRHtfMTh0hV_cEfkUhLeUkqo7t1Q-NLf8hjTd0eNn7j3A
https://madera.org.pl/swieta-i-festyny/2/
Gospodarka Portugalii - od czasów rzymskich aż do dziś
G D D7 G
Nikt nie zgadnie ile dziewczyn, już od rana stroi się
C G D D7 G
Bo tej nocy każda miłość swą odnaleźć wreszcie chce.
G D D7 G
I nawet święty Antoni cicho podkradł się na bal
C G D D7 G
Gdy przyglądał się dziewczynom, aż zrobiło Mu się żal.
G D D7 G
I przyszedł jakiś ważniak, żeby sprawdzić co i jak
C G D D7 G
Panny wzięły go w kółeczko, że aż chłop zupełnie zbladł.
G D D7 G
Chwilę potem stracił rozum, nagle go zwaliło z nóg
C G D D7 G
Tak zakochał się, aż przyrzekł, że za rok tu weźmie ślub.
G D D7 G
A wtedy święty Antoni za paprotką znów się skrył
C G D D7 G
Żeby nikt nie wiedział nawet, że w ogóle tutaj był.
G D D7 G
Jedna święta z innym świętym usłyszeli taką wieść
C G D D7 G
Że i tańcząc można także oddać Panu Bogu cześć.