Dedykuję Natalii J., która nigdy nie została moją przewodniczką.
(a E a E-G)x2
a d a E-G a d E
Plac czerwony pusty był, gdy przede mną szła Nathalie
a F C - E
Jak cudownie brzmiało to jej imię - Nathalie
a d a E-G a d E
Plac Czerwony w śniegu cały, jak królewski dywan lśnił
a F C - E
W tę niedzielę zimną szedłem za Nathalie.
C E C E
Mówiła chłodno ważąc słowa o Rewolucji Październikowej
a E
Lecz przemknęło mi
C E C E
Czy gdy zwiedzimy grób Lenina, pójdziemy do Cafe Puszkina
a-G-F d E (E)
Na czekolady łyk.
a d a E-G a d E
Plac czerwony pusty był, gdy pod ramię wziąłem Nathalie
a F C - E (a E a E-G)x3
Jakże piękne blond miała włosy Nathalie-e, Nathalie.
C G C e f g / g h a g f g
U niej wnet studenci zeszli się
E a E a - E
Czekali długo, by móc wreszcie poznać mnie
C G C
Był i śmiech, wciąż żartowaliśmy
E a E a - E
Bez przerwy wszystko to tłumaczyła Nathalie.
E a E
Moskwa, ukraiński step i Champs-Élysées
a E a
Śpiewaliśmy wciąż wygłupiając się
E a E
Każdy mocno w czubie miał, a potem nagle strzał
E a E a
I szampan z Francji porwał wszystkich w tan.
E a
( La – la, la-la-la-la, La – la la, la, la la,
E a E a (a E a E-G)
La – la, la, la, la la, la, la, la, la, la)x3
a d a E-G a d E
A gdy pokój opustoszał, przyjaciele poszli spać
a F C E
I zostałem z moim przewodnikiem Nathalie
C E C E
Zmęczyła nas ta rozmowa i Rewolucja Październikowa
a E
Daliśmy na luz
C E C E
Koniec z grobowcem od Lenina i czekoladą u Puszkina
a-G-F d E (E)
To zniknęło już.
a d a E-G a d E
Życie moje puste jest, lecz w Paryżu wnet przyjdzie czas
a F C - E a
Że i ja będę przewodnikiem Nathalie-e, Nathalie.
E a
( La – la, la-la-la-la, La – la la, la, la la,
E a E a
La – la, la, la, la la, la, la, la, la, la)x3
Champs-Élysées - Pola Elizejskie
Gilbert Becaud - Nathalie (Audio officiel)
Gilbert Bécaud - Nathalie (Bécaud mon père)
Gilbert Bécaud - Nathalie LIVE -in Concert
Французская песня по-русcки:"Натали" (Ж.Беко) - "Nathalie" de G.Becaud en russe
Gilbert Bécaud - Nathalie (German version)
Gilbert Bécaud - Nathalie - en español
Nathalie (Gilbert Becaud) - TheMeWash (tekst polski)
MARCIN PRZYBYLSKI - Nathalie - wersja płytowa (2008) – kopia
Nathalie” to piosenka z 1964. Tekst napisał Pierre Delanoë, a muzykę skomponował Gilbert Bécaud. Piosenka została wydana w maju 1964 roku i odniosła wielki sukces.
Opowiada ona o pięknym sowieckim przewodniku turystycznym.
Twierdzi się, że piosenka „Nathalie” odzwierciedlała początek ponownego zbliżenia między Francją a ZSRR.
„Nathalie”, czyli nie ma to jak wpierdol
Na początku 1964 roku (gdy w Moskwie jeszcze rządził Chruszczow, lecz Breżniew już szykował się do obalenia go za parę miesięcy), Gilbert Bécaud skomponował piosenkę „Nathalie” (słowa: Pierre Delanoë). Piosenka wyszła prawdziwie wspaniała i zasłużenie popularyzowana była przez dziesięciolecia w wielu krajach, umilając przy okazji poetycki obraz Związku Radzieckiego. Opowiada o tym, jak to rosyjska przewodniczka pokazała Francuzowi Moskwę i nie tylko to pokazała, bo przy okazji pozwoliła skonsumować swe wdzięki. Nie opowiada natomiast o tym, iż Nathalie wykonała te wszystkie czynności w służbie komunistycznej ojczyzny i – jak przystało na wytresowaną patriotkę – opisała to natychmiast w szczegółowym raporcie dla KGB. Zresztą, to bez znaczenia, bo i tak z pewnością byli na podsłuchu…
Francja czuje respekt do Rosji co najmniej od czasów manta spuszczonego armii napoleońskiej (a przy okazji tej wiernej sojuszniczej, polskiej, niestety). Rosyjscy żołdacy pobyli trochę w Paryżu (którego Francuzi nie odważyli się spalić, jak Rosjanie Moskwę), a podobno ich ponaglające obsługę okrzyki zostawiły trwały ślad w postaci barów typu „bistro”. Na dodatkowy szacunek Moskwa zasłużyła sobie nad Sekwaną, gdy pobiła Niemców pod Stalingradem i rozgniotła ich później ostatecznie, podczas gdy hitlerowcy wcześniej upokorzyli Francuzów i faktycznie pozbawili ich mocarstwowej roli w II wojnie światowej.
Nie ma to jak wpierdol! To budzi respekt, ale… nieuchronnie podszyty strachem.
Trudno było przez dziesięciolecia publikować we Francji prawdę o GUŁAGu! Pisał o tym gorzko m. in. Gustaw Herling-Grudziński. Kto zauważał miliony ofiar zbrodni popełnianych przez ZSRR narażał się na krytykę i ostracyzm. Jean-Paul Sartre karygodnie wmawiał Francuzom kompletne bzdury na temat wspaniałości pierwszego państwa budującego komunizm. Francuska partia komunistyczna siedziała w kieszeni Moskwy. Do tego francuski antyamerykanizm (nie oceniam, lecz odnotowuję, że ku uciesze Rosjan), wychodzenie ze struktur wojskowych NATO w 1966 roku oraz infantylna radość z radzieckich lotów sputnika, psa Łajki i pierwszego kosmonauty, Gagarina. Kolorowe obrazki pięknych cerkwi i pałaców, wspaniałe występy baletów, chórów, muzyków. Moskwa śpiewa i tańczy. Nathalie!
Jerzy Dutlinger 14 października 2021
https://periplus.pl/archiwa/10937
PS (od redakcji).
Niemcy (zachodni), którzy „Nathalie” na płycie wydali rok później, a Bécaud śpiewał dla nich po niemiecku, chyba się jednak na istocie rzeczy poznali.
Pierre Delanoë, urodzony 16 grudnia 1918, (Francja) jako Pierre Charles Marcel Napoléon Leroyer w Paryżu, był francuskim autorem tekstów, który napisał tysiące piosenek dla kilkudziesięciu piosenkarzy, w tym Dalidy, Edith Piaf, Charlesa Aznavoura, Petuli Clark, Johnny Hallyday, Joe Dassin, Michel Sardou i Mireille Mathieu.
Zmarł 27 grudnia 2006, w Poissy, (Francja).
Gilbert Bécaud, właśc. Francois Gilbert Silly (ur. 24 października 1927 w Tulonie, zm. 18 grudnia 2001 w Paryżu) – francuski piosenkarz, kompozytor i aktor znany jako Monsieur 100 000 Volts ze względu na swój temperament.
Jego najbardziej znane utwory (słowa Pierre Delanoë) to „Nathalie” i „Et maintenant”, którego wersja angielska („What Now My Love”) stała się przebojem w 1961. Inny znany jego przebój to „Le petit oiseau de toutes les couleurs” (słowa Maurice Vidalin).
