O Polsko!
z PROMETHIDIONA (Paryż 1851 )
( e C7+ e )x2
e D7 a G
O Polsko! pieśnią Pan Bóg cię zapala,
G0 e Ais0 D7
Aż rozgorzejesz jak lampa na globie,
G D A0 - C0 e
I chłop, co nieraz rąbie u Moskala,
a G G0 - Ais0 D7
Dla onej pieśni robi, co jest w tobie,
a G G0 - Ais0 Fis7H7e ( e C7+ e )x2
Dla onej, która to carstwo rozwala! …
e D7 a G
O Polsko! - wiem ja, że artystów czołem
G0 e Ais0 D7
Są męczennicy - tych sztuka popiołem …
G D A0 - C0 e
Ale czyż wszyscy wiedzą to w Ojczyźnie
a G G0 - Ais0 D7
I czy posiałaś sztuką krwawe-żyźnie? …
a G G0 - Ais0 Fis7H7e ( e C7+ e )x2
I czy posiałaś sztuką krwawe-żyźnie? …
e D7 a G
O! gdybym jedną kaplicę zobaczył,
G0 e Ais0 D7
Choćby jak pokój ten, wielkości takiej,
G D A0 - C0 e
Gdzie by się polski duch raz wytłumaczył,
a G G0 - Ais0 D7
Usymbolicznił rozkwitłymi znaki,
G D A0 - C0 e
Gdzie by kamieniarz, cieśla, murarz, snycerz,
a G G0 -Ais0 D7
Poeta - wreszcie Męczennik i rycerz
a G G0 -Ais0 Fis7H7e ( e C7+ e )x2
Odpoczął w pracy, czynie i w modlitwie…
08.08.1991
O POLSKO! - Sylwek Szweda
https://literat.ug.edu.pl/cnprom/index.htm
Cyprian Kamil Norwid, właśc. Cyprian Ksawery Gerard Walenty Norwid herbu Topór (ur. 24 września 1821 w Laskowie-Głuchach, zm. 23 maja 1883 w Paryżu) – polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, grafik, rzeźbiarz, malarz i filozof.
Często uważany za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych. Wielu historyków literatury uważa jednak taki pogląd za zbytnie uproszczenie, zaliczając jego twórczość raczej do klasycyzmu i parnasizmu.
Przeważającą część swojego życia spędził za granicą, głównie w Paryżu, żyjąc w nędzy i utrzymując się z prac dorywczych. Twórczość Norwida, trudna do zrozumienia dla jemu współczesnych, została zapomniana po jego śmierci. Został odkryty ponownie dopiero w okresie Młodej Polski głównie za sprawą Zenona Przesmyckiego-Miriama (po części również młodego Władysława Stanisława Reymonta).
FRASZKA (!)
(Petersbursko-wiedeńskim papistom przypisana)
II
O! katolicy szanowni... ta wasza
O Chrystusową potęgę obawa
To jeszcze resztki wnętrzności Judasza,
Co się po świecie rozwlekły jak lawa --
To Piotrowego odłamek pałasza,
Co, przed zaparciem się, z pochew dostawa!
III
Gdybyście wiarę mieli, to już dawno
Widzielibyście, że glob jest kościołem,
Który ma oną bazylikę sławną
Piotrową niby ołtarzem i stołem...
Ale wam trzeba Kościół w ołtarz wcisnąć
I zamknąć -- i straż postawić przy grobie,
Żeby za prędko nie mógł Bóg wybłysnąć...
-- Czekajcież... wstanie On -- w cało-osobie.
Kamil Cyprian Norwid
