Płynie Wisła, płynie
"Od południa stoi"
Pieśń ta jest anonimową odmianą słowną i melodyczną napisanego przez Edmunda Wasilewskiego w 1840 r. krakowiaka ![]()
"Od południa stoi". Odegrała ona wielką rolę wychowawczą w czasach niewoli, okupacji i zniewolenia komunistycznego.
Krakowiak "Płynie Wisła, płynie" jest fragmentem ilustracji do sztuki teatralnej.
F B F
Płynie Wisła płynie, po polskiej krainie,
C d g C F
Zobaczyła Kraków, pewnie go nie minie.
F B F
Zobaczyła Kraków, wnet go pokochała,
C d g C F
i w dowód miłości wstęgą opasała.
F B F
Nad moją kołyską matka się schylała,
C d g C F
i po polsku pacierz mówić nauczała.
F B F
Ojcze nasz, i Zdrowaś i Skład Apostolski,
C d g C F
ażeby nie zginął wielki Naród Polski.
Bo ten Naród Polski ma ten urok w sobie,
Kto go raz pokochał, nie zapomni w grobie.
Abym, gdy dorosnę, wziął Polkę za żonę,
bo tylko Polakom Polki przeznaczone.
Niech Francuz Francuzkę, Niemiec kocha Niemkę,
Ja zaś wolę Polkę niźli cudzoziemkę.
I to wszystko razem od matki słyszałem,
czego nie zapomnę, jak nie zapomniałem.
Płynie Wisła płynie po polskiej krainie,
a dopóki płynie, Polska nie zaginie.
Płynie, Wisła, Płynie
Płynie Wisła płynie
Edmund Wasilewski (ur. 16 listopada 1814 w Rogoźnie w Lubelskiem, zm. 14 listopada 1846w Krakowie) – polski poeta, nauczyciel, piewca Krakowa. Znany jako poeta Wolnego Miasta Krakowa, uznawany za najwybitniejszego krakowskiego poetę przed Stanisławem Wyspiańskim.
Edmund Wasilewski był od lat dziecięcych związany z Krakowem, a cała jego twórczość ściśle dotyczy tego miasta. W 1840 r. popularność przyniósł mu poemat Krakowiaki złożony z luźno powiązanych fragmentów w postaci przyśpiewek ludowych związanych z Krakowem oraz podania o Lajkoniku. Utwór uznawany jest za jeden z najwybitniejszych XIX-wiecznych stylizacjiludowych.
Do wielu utworów Edmunda Wasilewskiego muzykę skomponował Stanisław Moniuszko, a ze względu na ich patriotyczny charakter zyskały one uznanie jako popularne pieśni.
Edmund Wasilewski został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Na ścianie domu w którym zmarł przy placu Dominikańskim znajduje się pamiątkowa tablica, a jedna z ulic w Dębnikachnosi jego imię.
Kazimierz Hofman (Hofmann) (ur. 1842 w Krakowie, zm. 6 lipca 1911 w Berlinie) – polski pianista, kompozytor i pedagog. Ojciec pianisty Józefa Hofmanna.
Studiował w Konserwatorium Wiedeńskim. Debiutował jako pianista w Wiedniu w roku 1851.
Po powrocie do Krakowa dyrygował orkiestrą teatralną. Komponował muzykę do sztuk teatralnych, m.in. Władysława Ludwika Anczyca„Żaki”, „Kościuszko pod Racławicami”. Stworzył też operę „Wanda córka Krakusa” do libretta Franciszka Wężyka. Od roku 1878 wWarszawie, gdzie został pedagogiem w Konserwatorium. Z grona jego uczniów wyróżniał się Józef Śliwiński. Pragnąc zapewnić synowi Józefowi staranne wykształcenie muzyczne, od roku 1886 zamieszkał w Berlinie.
